Dachtylidi

Αναδύομαι φταίει το χάσιμο
Αν ακούγομαι φταίει το γράψιμο
Αν νομίζετε κάποιος πως είμαι θα κάνετε λάθος, δεν είμαι διάσημος
Ανατέλλω μετά μένω στάσιμος
Ανακάλυψα λέξεις για καύσιμο
Άλλη μια μέρα στον ίδιο καθρέφτη, ακόμα μια μέρα πιο άσχημος

Δε με ξέρεις καλά
Δε με ξέρεις καλά
Πριν ανοίξεις το στόμα να θίξεις
Να κρίνεις να ξέρεις δεν ξέρεις πολλά

Δεν με ξέρεις καλά
Δε με ξέρεις καλά
Πόδια που μείναν στο πάτωμα λένε πολλά για όσους πάνε ψηλά

Αυτή τη στιγμή περπατώ και μαζεύω σκουπίδια
Σ' αυτό το κελί το μικρόφωνο γέννησε φίδια
Ακόμα είναι αυτή που γουστάρει χαζά παραμύθια
Αυτή η σκηνή δεν μου αξίζει αξίζει αρχίδια

Είσαστε λίγοι μπροστά σε ότι βγάζω
Το δαχτυλίδι ξανά δοκιμάζω
Γύρισα πίσω ξανά το γιορτάζω
Γύρω από αυτό δεν χορεύει κάνεις

Σόρρυ που γράφουμε μάγκα
Σόρρυ που ζούμε για πάντα
Σόρρυ που σε είπα πουτάνα
Θα 'πρεπε να έλεγα κι άλλα

Είσαι ψεύτικος φίλε το παίζεις
Τα λεφτά σε γεμίζουν ανέσεις
Αν είσαι ψηλά φταίει η μόδα
Η μόδα θα αλλάξει και τότε θα πέσεις

Στο επόμενο Live που θα κάνω
Θα κλαίει το κοινό σαν να με είδε στον τάφο
Και οι ράππερς που λένε πολλά θα είναι πρώτοι
Στην πρώτη σειρά από κάτω

Γέμισα κρύες σελίδες με χρώμα
Λέω να πετάξω το στρώμα
Εδώ που ζω δεν κοιμάμαι καλά και ξυπνώ
Για να φάω ξανά μακαρόνια
Πόσο να αντέξω ακόμα;
Πόσο να αντέξω ακόμα;
Αν μένει καλή μουσική είναι η μόνη μου ελπίδα να ζήσω αιώνια

Αναδύομαι φταίει το χάσιμο
Αν ακούγομαι φταίει το γράψιμο
Αν νομίζετε κάποιος πως είμαι θα κάνετε λάθος δεν είμαι διάσημος
Ανατέλλω μετά μένω στάσιμος
Ανακάλυψα λέξεις για καύσιμο
Άλλη μια μέρα στον ίδιο καθρέφτη ακόμα μια μέρα πιο άσχημος

Δε με ξέρεις καλά
Δε με ξέρεις καλά
Πριν ανοίξεις το στόμα να θίξεις
Να κρίνεις να ξέρεις δεν ξέρεις πολλά

Δεν με ξέρεις καλά
Δε με ξέρεις καλά
Πόδια που μείναν στο πάτωμα λένε πολλά για όσους πάνε ψηλά

Μια μέρα θα σβήσω, μια μέρα θα βάλω επιτέλους τελεία
Μια μέρα θα δεις τελευταία φορά την γυμνή μου γωνία
Δεν θα έχει φωνές ούτε κόσμο
Η πιο σιωπηλή συναυλία
Εγώ θα είμαι μόνο
Οι άλλοι θα αλλάξουν πορεία

Είμαι ένας απαίσιος άνθρωπος όπως το πες
Απαίσιες συνήθειες και κόμπλεξ
Μπήκα στην σκηνή πιστεύοντας πως είχα να κάνω με ράππερς
Όχι με σκατά με ρόμπες
Περίμενα αλλιώς τον σκοπό μας
Περίμενα αλλιώς κάθε στόχο μας
Εδώ κοιτάμε να γαμάμε και να βγάλουμε λεφτά
Που θα τα βάλουμε στον κώλο μας

Ζούμε και πεθαίνουμε όλοι μόνοι μας
Σήμερα το γράφω μένει μόνιμα
Κάποιος να μου υποσχεθεί πως αν φύγω νωρίς
Θα πει στην μάνα μου πως έγραφα με νόημα
Μεταξύ μας ύστερα στο μεταξύ μας κάθε νέο ραπ ακούγεται φθηνό
Γιατί το μέλλον του χιπ-χοπ ήμουν εγώ
Και εγώ δεν έχω κάτι άλλο για να πω

Γι αυτό αν τύχει μια μέρα και πεθάνω
Και θέλεις να με δεις και δεν υπάρχω
Και θέλεις να το πεις επειδή νιώθεις νικητής
Και λυπηθείς που θα με δεις εδώ να χάνω

Αν τύχει μια μέρα και πεθάνω
Εμείς δεν θα πεθάνουμε πότε
Αυτό θα λέει ο τάφος μου επάνω
Εγώ θα ζω για πάντα σε ότι γράφω

Δε με ξέρεις καλά
Δε με ξέρεις καλά
Πριν ανοίξεις το στόμα να θίξεις
Να κρίνεις να ξέρεις δεν ξέρεις πολλά

Δεν με ξέρεις καλά
Δε με ξέρεις καλά
Πόδια που μείναν στο πάτωμα λένε πολλά για όσους πάνε ψηλά