Dünya

Yeter,yeter
Yeter durdurun dünyayı
Mahveder,mahveder
Mahveder susturun sevdayı

Hepimiz acıyla alevlerden telef olduk
Öfkemizin kilitlerini teker teker bozduk
Öyle bir kötü hayat ki çatlattık mavi boncuk
Hayal kırıklıklarına boşa yumruk savurduk

Sevmekte master yaptım sevilmekte çok kötüyüm
Görülen rüyaların yaşanmamış döngüsüyüm
Ben zaten ruhumu olmayan mezarına gömmüşüm
Şimdi düşün bakalım geçmişe var mı tahammülüm?

Öldüğümü kimse görmedi mezarıma gelin bari
Sıkıntı olduğunu anlamadım hiç o bakıştaki
Yansıman senin hiç olmadı baktığın aynadaki
Bu saatten sonra da sallamaz bir şeyi hayattaki

Ölen biri hayata dönemez sende biliyorsun
İşbirlikçilerinle tuzak kurup çiziyorsun
Beni öldürmek için yollar deniyorsun
Ama senin yaptıklarını gördüğümü hiç mi hiç bilmiyorsun

Yeter,yeter
Yeter durdurun dünyayı
Mahveder,mahveder
Mahveder susturun sevdayı

Kendimi bıraktım gözyaşlarından okyanusa
Sende tutunamayacaksın hayatın bastonuna
Etrafındaki fısıltılarla geleceksin dolduruluşa
Bende kapıldım senin sahte sevgin duygusuna

Yaşamaya odaklanmadım yaptıkların yüzünden
Bir gün mutlu olacağım diyordum hayalle büyürken
Ben mutlu hayatımı yaşarken peşimden sürüklen
Bu hayat denen her neyse yüzüme doğru gülerken

Senin hayatındayken bir misafirden ibarettim
Başkasıyla yattığında kan revan olmuş kıyafetin
Senden kurtulunca rahata kavuştu esaretim
Sana ulaşmamak için harcadığım vesayetim

Kendi benliğimi bulmak için hiç uğraşmıyorum
Olanları da kendime yeni günde tekrarlıyorum
Kendimi anlattığım herkese bir doz ısmarlıyorum
Zaman o kadar hızlı geçiyor ki artık yaşlanıyorum

Artık durulmaz bir yerdeyim
Yılan gibi koynumda besledim
Hiç bitemedi ki bu dertlerim
Darmadağın etti seni depremim

Ne gücüm kaldı ne de dermanım
Artık değilsin benim kar beyazım
Bu yazdıklarım sana son mesajım
Yazılmalıydı zaten ölüm fermanım

Yeter,yeter
Yeter durdurun dünyayı
Mahveder,mahveder
Mahveder susturun sevdayı

Yeter,yeter
Yeter durdurun dünyayı
Mahveder,mahveder
Mahveder susturun sevdayı