Gia Ekeines Tis Meres

Θυμάμαι ότι από μικρός ήθελα να με λένε καλλιτέχνη
Κι όσο μεγάλωνα ότι κι αν έγινε, αυτή η ιδέα πάντα μένει
Κι έτσι ξεκίνησε, άλλαξε τρόπους, άλλαξε στυλ και μορφή
Κάποιες φορές το σταμάταγα, μα πάντα γυρνούσα εκεί, κι έτσι

Γύρισα πίσω, γύρισα πίσω, τον κόμπο να λύσω
Να πάθω, να βρίσω, να μάθω, να ζήσω
Καμβά να γεμίσω με χρώματα, αγνόησε λίγο το γκρίζο, λίγο το γκρίζο
Θέλω κάτι καινούργιο να κυνηγήσω νομίζω, σταμάτησα να κοιτώ πίσω

Βρίσκω το πλάνο, σιγά σιγά βήματα κάνω
Μια εμμονή ένα όνειρο που χα παιδί πλέον παίρνει σάρκα και μορφή, νιώθω να το φτάνω
Οτι κι αν γίνει απ' τον εαυτό μου πάντα θέλω παραπάνω
Για σένα ίσως δεν είναι κάτι όλο αυτό, μα εγώ το αγαπάω όσο τίποτα

Μες στό μυαλό μου ανεξίτηλα, μένουν άνθρωποι και αισθήματα
Κι έμαθα με τον καιρό να μην πονάω, να 'μαι καλύτερα
Κι άντεξα τόσα χτυπήματα, τα 'γραψα γίναν μηνύματα
Και χαίρομαι που οι δικοί μου μου δίνουν χαμόγελα απ' τά μεγαλύτερα

Πάντα θα γράφω γι' αυτούς, πάντα είναι εκεί να μου δώσουνε δύναμη
Τις μέρες που δεν είμαι εντάξει, μπαίνουν στ' αμάξι, πάντοτε γρήγοροι
Πάμε οπού θέλεις να πάμε, ας γίνει ότι θέλεις να γίνει
Ό,τι και να 'ναι θα φτιάξει, για σας μόνο αγάπη θα μείνει

Για εκείνες τις μέρες που άφηνα ένα μπουκάλι κρασί να με πίνει
Για όλες τις μέρες που τα παράταγα, μ' άφηνα μέσα στη δύνη
Μέρες που απλά, ήμουν απών, πέταγα κάθε ευθύνη
Ζητώ ένα συγγνώμη οπού το χρωστάω, σ' αυτής της ζωής το ταξίδι

Για όλες τις μέρες που ήσουνα δίπλα, άντεχες όλη την πίκρα
Ήσουν εκεί όταν ένιωθα μόνος, είτε ήταν μέρα είτε νύχτα
Για σένα που σου 'χω ανοιχτεί όσο τίποτα, ξέρεις τι σκέφτομαι ήδη
Ένα ευχαριστώ όπου το χρωστάω, σ' αυτής της ζωής το ταξίδι

Τι να σου πω, έχω κάνει βλακείες, έχω άπαυτα ιστορίες
Απέφυγα κατηγορίες βρίσκω, μόνιμα δικαιολογίες (φεύγω)
Έχω πληγώσει και το 'χω πληρώσει διπλά, άτομα που είχα κοντά
Κι όσο και να προσπαθώ να τα φτιάξω το ξέρω πως χάλασα τόσα πολλά

Τόσα πολλά, τόσα πολλά μπορεί να 'ναι αυτά που δε ζήσαμε
Τόσα πολλά, όλα αυτά που στη μέση απλά τα παρατήσαμε
Τόσα πολλά, όλα αυτά που τα αφήσαμε απλά στην ιδέα
Για σένα όσα νιώθω ίσως πιο πολλά, γι' αυτό θέλω να σε έχω παρέα

Και ωραία ως εδώ, άλλο ένα βράδυ που απλά ξενυχτώ για να γράψω
Άλλο ένα βράδυ που στον εαυτό μου, κάτι θα θέλω να αλλάξω
Κάτι να κόψω, κάτι να πάψω, κάτι απλά να ξεπεράσω
Άλλο ένα βράδυ που αρνούμαι να χάσω και πιάνω στο χέρι τον Άσσο, ay

Όσο κι αν πήγαμε πάσο, κάτι καλό θα μας έρθει
Ή μάλλον εμείς θα το φέρουμε άσε την τύχη να κάνει ότι θέλει
Το μέλλον κρατάμε στα χεριά μας, το τι θα μαστέ στην κοινωνία (εμείς)
Εγώ πάντα ήμουνα μουσικός, τα πως και τα πότε θα δείξει η πορεία