Ena

Ο κόσμος γύρω μου δεν με θυμάται πια
φίλοι και έρωτες παλιοί με έχουν ξεχάσει
Καθένας στη ζωή έπαιξε μια ζάρια
μα για πολλούς έχουν τα όνειρα γεράσει

Ο κόσμος γύρω μου έπαψε να μιλά
περνάει καλά μόνο εφήμερες ταμπέλες
Βρίσκει τον ουρανό μέσα στα κινητά
και στις οθόνες σχηματίζει πασαρέλες

Περιπλανιέμαι σε στενά με μίζερους θαμώνες
με σφάζουνε της μοναξιάς οι βάρβαρες αγχόνες
Ξέχασα πως με λέγανε και ακόμα να το βρω
νόμιζα χθες πως ήξερα, μα πέρασαν αιώνες

Όσοι ξαπόστασαν μόνοι στην ερημιά
τα ξεχαρβαλωμένα νιάτα τους ξεσπάνε
Ψάχνουν για φυλαχτό να βρούνε συντροφιά
μέσα τους άγρια θηρία ξεφυσάνε

Κι οι αποχωρισμοί είναι μια ρουφηξιά
φαρμακερή είναι για εκείνους που πονάνε
Φταίει η πάχνη που μαζεύει η καρδιά
όταν οι άνθρωποι ξεχνούν να αγαπάνε

Περιπλανιέμαι σε στενά με μίζερους θαμώνες
με σφάζουνε της μοναξιάς οι βάρβαρες αγχόνες
Ξέχασα πως με λέγανε και ακόμα να το βρω
νόμιζα χθες πως ήξερα, μα πέρασαν αιώνες
Περιπλανιέμαι σε στενά με μίζερους θαμώνες
με σφάζουνε της μοναξιάς οι βάρβαρες αγχόνες
Ξέχασα πως με λέγανε και ακόμα να το βρω
νόμιζα χθες πως ήξερα, μα πέρασαν αιώνες
νόμιζα χθες πως ήξερα



Credits
Writer(s): μιχάλης καπλαγκιόζης
Lyrics powered by www.musixmatch.com

Link