Hikaye Bitti Çoktan

Aklında tut, olmuyorsa bak yaz avucuna
Bir Kasım sabahı gel ve beni boğazla
Dünyanın affına sığınmak en büyük hata
Huzurun üvey kardeşi, mevsim normalleri
Merak etme, son bir hata yapıp öyle gitcem
Ufukta kaybolurken en kızıl güneşler
Düştün aklıma sebepsiz her akşam
En güzel yerinde gittin işte her şeyim
Kefilsiz, peşinatsız rezil bir hâldeyiz
Saymayız bunu, bi' daha bekleriz
İs tutan bir ayna gibiydik habersiz
Müsaitseniz biraz bıçak bileyleriz
Fevkalade mayıs akşamında
Üstüne yağmur yağan ceset gibiydim her şеyin ortasında
Yüzümde inceden tuhaf bir gülümsеme
İnatla her koşulda söven hayata

Soğuktur orada şimdi akşam
Tastamam, tertemiz bir cinnetim var
Basbayağı yanlış ölüyorduk da burada
Sır gibiydi her şey inatla saklanan
Karıştı hesaplar bir akşam
Ömrümün küsuratı darmaduman
Sonunda ağlanan bi' film değildi maalesef bu
Sustum, konuşmakla olmuyordu

Boşuna silme, hiçbi' suyla çıkmaz
Gerek yok galaksilerde bilim kurguya
Son defa bi' şeyler hissetmiştim hayatta
Güneşli günler bekliyordu bizi hesapta
Burada olmadı, belki başka hayatta
Başka bir zamanda, yarım kalan rüyada
Bütün duvarlara yazdılar bir akşam
"Ölenler özgürdür, kalanlar muamma!"
Dev bi' gürültüyle sustum
Kafamda astılar bir tabur insan
Kendi hayatım oldu en büyük kumpas
Şehirlerinde kan damlayan bir atlas
Hikâye bitti çoktan, yakıldı romanlar
Batık bi' şiir dergisinde kaldı rüyalar
Çok mu var? Gelmedik mi hâlâ?
Ruhumun her yanında yol tutan çocuklar

Soğuktur orada şimdi akşam
Tastamam, tertemiz bir cinnetim var
Basbayağı yanlış ölüyorduk da burada
Sır gibiydi her şey inatla saklanan
Karıştı hesaplar bir akşam
Ömrümün küsuratı darmaduman
Sonunda ağlanan bi' film değildi maalesef bu
Sustum, konuşmakla olmuyordu