Rain Dogs

Γυρίζω στο βράδυ με ψάξιμο, παραποιω εντολές
Άλλη μια βάρδια στο χάσιμο, νεύρα αγκαζε με το στρες
Έχω στορι γαμάτο που λες
Ένα σώμα γεμάτο ουλές
Και έχω μια τάση για τα ασυγχορετα να γίνουν κάδοι που καις

Αυτό είναι το στορι των λίγων
Κλωτσιές μεσ την Ευελπίδων
Ματαδες να πέφτουν, να δέρνουν
Να σπάνε κομμάτια κορμιά τών κολίγων

Και όλα τα μάτια φωτιά
Το βλέμμα δεν σκύβουνε πια
Σωκώνουν παντιέρες, το βλέπουν οι λερες
Και κρύβονται μες στην σκιά

Και εμείς στο κέντρο φαβέλα
Μια ματωμένη φανέλα
Μαθαίνουμε να ζούμε
Και αναπνέουμε στη τρέλα

Αρχίζουμε μόνοι μα πάλι
Έρχονται πίσω χιλιάδες
Ξέρω καλά ότι δεν υπάρχουνε
Μια αλλά δύο Ελλάδες

Μέσα στο καύσωνα κράτα
Αθηναϊκά Εμιράτα
Μες στο λιοπύρι τη βγάζουμε φίνα
Και βρέχει φωτιά μες στη στράτα

Και έχουμε μια ιδέα
Που βάζει φωτιά στα μυαλά
Eviva communismo e la liberta

Αλάνι κερκίδας δεν είμαι, ο δρόμος είναι η έδρα μου
Στα live μας γίνεται μπαμ, ο κόσμος αυτός η εξέδρα μου
Οι φίλοι μου ξέρουν την τρέλα μου
Όπως και η πρώην κοπέλα μου
Και μου χει λείψει παρά πολύ το χαμόγελο του πατέρα μου

Αυτό είναι ραπ ντελιβεραδικο ταμένο να βρει το δίκιο
Ένα ζεβζέκι που έχει δακρύσει, ζεϊμπέκικο πόνου αντρικιο
Μια μελωδία του Στράτου που χει αγγίξει βαθιά τους λοβούς μου
Γράμμα γραμμένο ερωτικό στους σκύλους μου και τους δικούς μου

Κι έχω
Μια μελωδία πολέμου, που δεν την ξεχνάω ποτέ μου
Κι έχω
Την μυρωδιά του θανάτου, από τις πλαγιές του Γράμμου
Κι έχω
Mια μητρόπολη που έχει ματώσει και έχει βαφτεί μες το μαύρο
Κι έχω
Μια ευθύνη που έχω σηκώσει και θα αναλάβω