นัยน์ตา

วันวานเพียงกาล
ไม่นานก็จาง
วันวานเลือนลาง
เป็นเพียงตำนาน
เธออาจเป็นเงาสะท้อน
ของลมหายใจที่อยู่ในทุกวัน
นัยน์ตาเป็นเงาสะท้อน
ภาพลวงความจริงหรือหลอกไม่ตรงกับใจ
เก็บซ่อนไว้ข้างในเธอไม่บอกใคร
มีเพียงเธอรู้ดี
มันอยู่ในตัว
ภวังอันโหดร้าย
เธอลุ่มหลงในภาพขุ่นมัว
ไม่หาทางสว่าง
สัจธรรมไม่อาจสอน
มันลึกเกินกว่าเข้าใจ
ปีศาจตัวน้อยๆ
คอยกลืนกิน
กลิ่นที่เคยมีจางหายไป
เธอรับได้ไหม
หากต้องทนอยู่
หากต้องทนอยู่
หรือจะจมอยู่
วันวานเพียงกาล
วันวานเลืองลาง
วันวานเพียงกาลไม่นานก็จาง
วันวานเลือนลางเป็นเพียงตำนาน
วันวานเพียงกาลไม่นานก็จาง
วันวานเลือนลางเป็นเพียงตำนาน
ภวังอันโหดร้าย
เธอลุ่มหลงในภาพขุ่นมัว
ไม่หาทางสว่าง
สัจธรรมไม่อาจสอน
มันลึกเกินกว่าเข้าใจ
ปีศาจตัวน้อยๆ
คอยกลืนกิน
กลิ่นที่เคยมีจางหายไป
เธอรับได้ไหม
หากต้องทนอยู่
หากต้องทนอยู่
หรือจะจมอยู่
หากเธออยากตื่นจากฝัน
จงปลุกตัวเองขึ้นมา
แม้กาลเวลาไม่เคยรอให้เธอ
รอให้เธอย้อนมา
และสิ่งสุดท้ายที่เหลือ
อาจเป็นน้ำตาว่างเปล่า
แต่วันใดในวันนั้นเธอต้องกลับมา
อย่าให้ความจริงมันหายไป



Credits
Writer(s): Pinyada Mahaphasukwat, Sasipin Pithayachunapong
Lyrics powered by www.musixmatch.com

Link