เพื่อน

เป็นแบบฉันใช่ไหม แค่ได้พบเธอใจมันก็รู้สึกในทันที
แต่แรกที่เห็น ไม่ต่างกันเลยฉันรู้มันได้ดี
กับท่าทีที่เธอได้เป็น เข้ากับใครได้ยากอย่างนี้
มุมที่ฉันและเธอต่างมี เราเองเหมือนกันใช่ไหม

แค่ได้มองตากัน แค่ได้พูดคุยกัน แค่เริ่มทุกอย่างไปช้า ๆ
เปิดใจให้ฉัน เราเปิดใจกัน หันหน้ามาคุยสักที
มองแผ่นฟ้าที่เดียวกับฉัน เรื่องในใจที่เราต่างมี
ก็จะรู้สึกได้ทันที ว่าเราช่างใกล้กัน

แค่เพียงสบตากัน ฉันเห็นแววตาของเธอ
สิ่งที่อยู่ในนั้น ฉันเองก็รู้มันดี
ที่ทนมาทุก ๆ อย่าง ไม่ใช่แค่เพียงฉันคนนี้
เรื่องราวที่มี มันดีขึ้นมาจากเธอ

แค่มีเธอข้าง ๆ ที่ไหนฉันก็จะไป
ไม่หวั่น หนทางจะไกล ขอเพียงร่วมทางกันไปกับเธอ
ให้ฉันเป็นฉันเอง และขอให้เธอนั้นเป็นแบบนั้นเสมอ
แค่เป็นตัวเธอในแบบเป็นเธอ
เหมือนเดิม ไม่ต้องไปเปลี่ยน
แค่เราเป็นเราในแบบเคยเจอ
เหมือนเดิม ไม่ต้องไปเปลี่ยน

อาจจะมีบางคราวที่ทะเลาะกันเอง ดึงดันไม่เคยจะยอมกัน
อาจดูเหมือนทุกครั้ง ความเจ็บที่เราได้สร้างมาเหล่านั้น
ที่เราต้องเผชิญ สุดท้ายคือการแบ่งปัน
และมันทำให้เธอกับฉัน เข้าใจกันขึ้น

ต่อหน้าคนนับร้อย ไม่เคยให้เห็นน้ำตา
มีแค่เพียงรอยยิ้ม ทุกวันและทุกเวลา
แต่ลึก ๆ ข้างใน ซ่อนมันไว้อย่างแน่นหนา
สักแห่งในนั้น ที่ใจฉันเองเก็บไว้

แค่มีเธอข้าง ๆ จะฝันแล้วจะก้าวต่อไป
เมื่อหยาดฝนมาเมื่อไร ถ้ามันทำให้ต้องเสียใจ
เปียกฝนไปด้วยกัน ไม่ขอให้เราต้องเป็นแบบเหมือนอย่างใคร
ไม่ต้องเลิศหรูประดับเกินไป
แค่เชื่อมั่นไว้ก็พอ
ในวันพรุ่งนี้จะเป็นยังไง
แค่เชื่อมั่นไว้ก็พอ

แค่มีเธอข้าง ๆ ที่ไหนฉันก็จะไป
ไม่หวั่น หนทางจะไกล ขอเพียงร่วมทางกันไปกับเธอ
ให้ฉันเป็นฉันเอง และขอให้เธอนั้นเป็นแบบนั้นเสมอ
แค่เป็นตัวเธอในแบบเป็นเธอ
เหมือนเดิม ไม่ต้องไปเปลี่ยน

ให้รู้เป็นเพราะเธอ ที่ฉันนั้นจะก้าวต่อไป
ถ้าหากต้องเจออะไร เรื่องราวมากมายยังไงไม่หวั่น
รู้ไว้เป็นเพราะเธอ หากฉันต้องเสียน้ำตาแค่ไหนก็ตาม
แต่ตอนนี้ฉันก็ยังมีเธอ
ไม่ได้เดินเพียงลำพัง
เธอเองก็รู้ดีกว่าใคร ๆ
ว่าเราช่างเหมือนกัน