Blessed
Λένε πως είσαι
Όσα αντέχεις
Άμα ανοίξει μια πόρτα σαν Βonus και μπεις μες την Ευτυχία να τη διατηρήσεις Στα χέρια σου είναι το Ξέρεις
Όσο και να τρέχεις
Μαζί τα προβλήματα Παίρνεις
Τα λόγια κοστίζουν
Σε πόνο στο τέλος της Μέρας γι Αυτό να μη τα Πιστεύεις
Ο Αλέξης θα φύγει Παρίσι
Η Χαλκίδα
Μου λέει πως τον πνίγει
Απόδραση πέρα απ τη Γέφυρα που αγαπά όμως Πάντα κάτι θα του λείπει
Άγγελοςλβρήκε
Διαμέρισμα, δε τον νοιάζει Το νοίκι
Γιατί νιώθει πιο ελεύθερος φεύγοντας πλέον από ένα Τοξικό σπίτι
Είχα ένα κορίτσι που άξιζε Τον κόσμο όλο για να της Τον δώσω
Δεν είχα τον τρόπο για να Την κρατήσω όπως πάντα Χαλούσα το κόλπο
Κανένας δε μένει για πάντα
Αυτό κράτα μόνο σαν νόμο
Κανέναν δεν κέρδισες ποτέ Με δάκρυα και όλοι Διαλέγουνε δρόμο
Θα το έφτανα υπόσχομαι Ως τα άκρα για μας
Μέσα σου όσα κρατάς Τόσο θα σας,feeling crushed!
Συνήθως πας μέχρι εκεί Που κοιτάς
Θα έμπαινα μες στη φωτιά Μόνο για κάποιους
Ένα απ τα χιλιάδες που με Έμαθε η μάνα μου
'Δέκα να δίνεις, 0 να ζητάς'
Κοιτάμε ουρανούς κάτι Νύχτες Αυγούστου Ζητώντας ευχές απ'αυτούς
Πίσω να φέρουν για λίγο Αυτούς που είναι απόντες
Ολες, οι νύχτες μας Έμοιαζαν όπως οι πρώτες
Με δύο χάδια μες στον Κόσμο είχες τα πάντα
So bleesed και όμως δε το Δες...
Δε μας χωράει αγάπη μου ο Κόσμος μια μέρα να Φύγουμε θέλω
Δε θέλω να γίνουμε όπως Εκείνοι ένα κλάμερ στο Αμάξι μου ότι μου χει μείνει
Βράδυ πίνει, τη μέρα Κρύβει
Όσα τον τρώνε και ανοίγει Αυτοβελτίωσης κάτι Βλαμμένα βιβλία μήπως Και του δώσουνε λύση
Δεν ξέρω αν ακούει τα Κομμάτια και στα αλήθεια Δε θα θελα θα θελα μόνο Χαρούμενη να ναι έτσι και Αλλιώς όσα γράφω είναι Κάπως στενάχωρα
Ορκίστηκα να βάλω τα Δυνατά μου μη βάλει ποτέ Της τα κλάματα πάλι και ας Έχω κουσούρι να αλλάζω Διάθεση κάθε λεπτό σα να Αλλάζω κανάλι
Κράτα αποστάσεις απ ότι Σε αγχώνει το νου σου το Άγχος σκοτώνει και μόνοι Μας όλοι μας πλάθουμε Πρόβλημα μες στα Κεφάλια μας μόνιμα και Όλοι μαζί
Αν κάνουμε ευχή
Λένε πως στο τέλος θα βγει
Δεν ξέρω από tips
Ποιος θα σου πει πως θα Ζεις?
Ποιόν life coach θα Εμπιστευτείς?
Γύρω γύρω όλοι μα στη Μέση ποιός?
Πάντως όχι ο Μανώλης
Περνάει ο καιρός έρχεται ο Καιρός και θέλει να δει και Άλλες πόλεις λέει
Μιλάει συχνά τελευταία για Το πως στην πόλη αυτή Νιώθουνε μόνοι
Με ένα backpack
No way back θα φύγω
Το αποφάσισα μόλις
Λένε πως είσαι όσα Αντέχεις
Άμα κλείσει μία πόρτα Κάποτε και βγεις απ την Ευτυχία να ξαναμπείς στα Χέρια σου είναι το ξερεις
Όσο και να τρέχεις μαζί τα Προβλήματα παίρνεις
Οι πράξεις κοστίζουν Αλήθεια όσο και αν πονάνε
Μόνο σε αυτές να πιστεύεις
Όσα αντέχεις
Άμα ανοίξει μια πόρτα σαν Βonus και μπεις μες την Ευτυχία να τη διατηρήσεις Στα χέρια σου είναι το Ξέρεις
Όσο και να τρέχεις
Μαζί τα προβλήματα Παίρνεις
Τα λόγια κοστίζουν
Σε πόνο στο τέλος της Μέρας γι Αυτό να μη τα Πιστεύεις
Ο Αλέξης θα φύγει Παρίσι
Η Χαλκίδα
Μου λέει πως τον πνίγει
Απόδραση πέρα απ τη Γέφυρα που αγαπά όμως Πάντα κάτι θα του λείπει
Άγγελοςλβρήκε
Διαμέρισμα, δε τον νοιάζει Το νοίκι
Γιατί νιώθει πιο ελεύθερος φεύγοντας πλέον από ένα Τοξικό σπίτι
Είχα ένα κορίτσι που άξιζε Τον κόσμο όλο για να της Τον δώσω
Δεν είχα τον τρόπο για να Την κρατήσω όπως πάντα Χαλούσα το κόλπο
Κανένας δε μένει για πάντα
Αυτό κράτα μόνο σαν νόμο
Κανέναν δεν κέρδισες ποτέ Με δάκρυα και όλοι Διαλέγουνε δρόμο
Θα το έφτανα υπόσχομαι Ως τα άκρα για μας
Μέσα σου όσα κρατάς Τόσο θα σας,feeling crushed!
Συνήθως πας μέχρι εκεί Που κοιτάς
Θα έμπαινα μες στη φωτιά Μόνο για κάποιους
Ένα απ τα χιλιάδες που με Έμαθε η μάνα μου
'Δέκα να δίνεις, 0 να ζητάς'
Κοιτάμε ουρανούς κάτι Νύχτες Αυγούστου Ζητώντας ευχές απ'αυτούς
Πίσω να φέρουν για λίγο Αυτούς που είναι απόντες
Ολες, οι νύχτες μας Έμοιαζαν όπως οι πρώτες
Με δύο χάδια μες στον Κόσμο είχες τα πάντα
So bleesed και όμως δε το Δες...
Δε μας χωράει αγάπη μου ο Κόσμος μια μέρα να Φύγουμε θέλω
Δε θέλω να γίνουμε όπως Εκείνοι ένα κλάμερ στο Αμάξι μου ότι μου χει μείνει
Βράδυ πίνει, τη μέρα Κρύβει
Όσα τον τρώνε και ανοίγει Αυτοβελτίωσης κάτι Βλαμμένα βιβλία μήπως Και του δώσουνε λύση
Δεν ξέρω αν ακούει τα Κομμάτια και στα αλήθεια Δε θα θελα θα θελα μόνο Χαρούμενη να ναι έτσι και Αλλιώς όσα γράφω είναι Κάπως στενάχωρα
Ορκίστηκα να βάλω τα Δυνατά μου μη βάλει ποτέ Της τα κλάματα πάλι και ας Έχω κουσούρι να αλλάζω Διάθεση κάθε λεπτό σα να Αλλάζω κανάλι
Κράτα αποστάσεις απ ότι Σε αγχώνει το νου σου το Άγχος σκοτώνει και μόνοι Μας όλοι μας πλάθουμε Πρόβλημα μες στα Κεφάλια μας μόνιμα και Όλοι μαζί
Αν κάνουμε ευχή
Λένε πως στο τέλος θα βγει
Δεν ξέρω από tips
Ποιος θα σου πει πως θα Ζεις?
Ποιόν life coach θα Εμπιστευτείς?
Γύρω γύρω όλοι μα στη Μέση ποιός?
Πάντως όχι ο Μανώλης
Περνάει ο καιρός έρχεται ο Καιρός και θέλει να δει και Άλλες πόλεις λέει
Μιλάει συχνά τελευταία για Το πως στην πόλη αυτή Νιώθουνε μόνοι
Με ένα backpack
No way back θα φύγω
Το αποφάσισα μόλις
Λένε πως είσαι όσα Αντέχεις
Άμα κλείσει μία πόρτα Κάποτε και βγεις απ την Ευτυχία να ξαναμπείς στα Χέρια σου είναι το ξερεις
Όσο και να τρέχεις μαζί τα Προβλήματα παίρνεις
Οι πράξεις κοστίζουν Αλήθεια όσο και αν πονάνε
Μόνο σε αυτές να πιστεύεις
Credits
Writer(s): M. K.
Lyrics powered by www.musixmatch.com
Link
© 2024 All rights reserved. Rockol.com S.r.l. Website image policy
Rockol
- Rockol only uses images and photos made available for promotional purposes (“for press use”) by record companies, artist managements and p.r. agencies.
- Said images are used to exert a right to report and a finality of the criticism, in a degraded mode compliant to copyright laws, and exclusively inclosed in our own informative content.
- Only non-exclusive images addressed to newspaper use and, in general, copyright-free are accepted.
- Live photos are published when licensed by photographers whose copyright is quoted.
- Rockol is available to pay the right holder a fair fee should a published image’s author be unknown at the time of publishing.
Feedback
Please immediately report the presence of images possibly not compliant with the above cases so as to quickly verify an improper use: where confirmed, we would immediately proceed to their removal.