Kleise Ta Fwta

Ξυπνάω τριγύρω μόνο σκοτάδι
Δεν θυμάμαι και πολλά από χθες το βράδυ
Δύο τρύπες 9 χιλιοστών πάνω στον τοίχο
Δεν το λες καλό σημάδι
Γράφω μια μπάρα πάω για μία μα έχει δυο ερμηνείες
Σαν κατάρα μια ζωή να παιζω με αλληγορίες
Ήμουνα σε γυάλα, κολυμπούσα με καρχαρίες
Κι έφτασα να μην αντέχω να δω φωτογραφίες
Έφτασα να αναρωτιέμαι για το ποιος είμαι, τι κάνω
Για το αν έχω μέλλον, αν όσα κάνω τα θέλω
Για το τι με καλύπτει, πως πάω στο κάτι παραπάνω
Για ποιους θα σκότωνα, για ποιους μπορω να πεθάνω
Σπάνε τάβλες μες στις καύλες, σκηνικά μας κάναν άντρες
Τζογάρω μάρκες, αποφεύγω νάρκες
Θα την προσέχω για πάντα
Κι ας μην καταφέρω να της πάρω ρούχα που να είναι όλα μάρκες
Και θυμάμαι τις στιγμές που σκαρφαλώναμε σε μάντρες
Τώρα γυρνάμε τσάρκες
Κι ορκίζομαι ακόμα θέλω αυτούς λίγους διπλα μου, μόνο, μόνο
Και δυο χείλι όταν στερεύω από οξυγόνο
Προσπαθώ να κάνω πέρα το εγώ
Κάθε φορά που γράφω σκέφτομαι διπλά τι θα πω
Κι είπα δεν ξανά βάζω σε κουπλέ το ρήμα σκέφτομαι
Αλλά δεν σταματαω να το κάνω ούτε λεπτό
Πάλι τα ίδια διλήμματα
Λες πως στέκομαι στα ασήμαντα
Αυτά τα απλά είναι τα δείγματα
Κύκλοι και σχήματα
Βρήκα τα χαμένα μου βήματα
Όσο χτυπούσαν οι αναμνήσεις αλύπητα
Τι πας να πιάσεις
Μία καλά, μία ακραίες εντάσεις
Γάμα τις τάσεις
Δεν έχει συστάσεις, πλέον όλα μετά βίας
Γράφω κι αποφεύγω τάσεις αυτοκτονίας
Κλείσε τα φώτα
Πριν φύγεις πες μου δυο λόγια
Μείνε για λίγο, μείνε για λίγο
Μείνε για λίγο ακόμα
Τώρα κλείσε τα φώτα
Πριν φύγεις πες μου δυο λόγια
Περνάνε οι μέρες
Περνάνε οι μέρες και εγώ χάνω χρόνια
Στην γωνία Δίας, όλοι καθαροί γράψ τους στα αρχίδια σου
Δεν συμφωνώ αλλά έχεις κι εσύ τα δίκια σου
Δεν θα σε ακούσουν, θα σε βγάλουνε τρελό
Μα μην αφήσεις κανέναν να αμφισβητήσει την αλήθεια σου
Αυτοκαταστροφή, πλέον συνήθεια συχνή
Έτσι μάθαμε όλοι στην τελική
Δεν γράφω να μ ακούσουνε μάγκα κατάλαβε το
Γράφω για να επιβιώσω γιατί αν όχι αργοπεθαίνω
Γράφω για αυτόν που δεν μεγάλωσε με δύο γονείς
Κι αν δεν το έζησες άστο, δεν θα το νιώσει κανείς
Για αυτή που έδωσε τα πάντα κι ήθελε άλλο λίγο χρόνο
Για αυτόν που το έκαψε για να σβήσει τον πόνο
Καταλαβαίνω πονάς, έτσι θα ναι μην μασάς
Ξέρω πως είναι να φεύγεις, πίσω την πόρτα να χτυπάς
Για αυτό κι εγώ για να ξεφύγω, κλεινομαι γράφω μέχρι να δω ήλιο
Κι έτσι θα δραπέτευα κι από το Αλκατράζ
Αθηνά βρωμιά και υγρασία, παρανομία κι αλητεία
Στο διαμέρισμα φωνές και τσακωμοί
Και ο δίπλα μας ακούει, δεν διακόπτει σαν να βλέπει ταινία
Τι ειρωνεία
Όλα πλασάρονται αλλιώς
Αλλά όπως είπαμε έχουν κι άλλη ερμηνεία
Η αστυνομία προστατεύει πολίτες
Αλλά δυο μπάτσοι κάνουν έλεγχο
Σε μία κοπελίτσα στην γωνία
Κλείσε τα φώτα
Πριν φύγεις πες μου δυο λόγια
Μείνε για λίγο, μείνε για λίγο
Μείνε για λίγο ακόμα
Τώρα κλείσε τα φώτα
Πριν φύγεις πες μου δυο λόγια
Περνάνε οι μέρες
Περνάνε οι μέρες και εγώ χάνω χρόνια
Κλείσε τα φώτα
Πριν φύγεις πες μου δυο λόγια
Μείνε για λίγο, μείνε για λίγο
Μείνε για λίγο ακόμα
Τώρα κλείσε τα φώτα
Πριν φύγεις πες μου δυο λόγια
Περνάνε οι μέρες
Περνάνε οι μέρες και εγώ χάνω χρόνια