Apollo i Dafne

Już biegnę do Ciebie, do Ciebie
Znów tęsknie, bo serce chce Ciebie

Daj mi chociaż szansę, bo tak bardzo się staram
Ja liczyć nie chcę czasu, ani znać się na zegarach
Widzę wokół ciemność, a ty świecisz jak ta gwiazda
Nie mam jednej karty ani w rękawie asa
Daj mi chociaż szanse, nim to wszystko znów zniknie
I wiem, że się oddalam, choć jestem coraz bliżej
Mimo, że serce płonie, me źrenice są zimne
I jestem tym kim jestem, a nie pozornym blichtrem
I Tak bardzo się martwię, a nie rozpoznaję uczuć
I nie chcę już tańczyć do melodii smutku
W gęstej mgle mych myśli, nie ufam moim duchom
A gdy tu ciebie nie ma, jest tak smutno i pusto
I proszę, na mnie nigdy nie spoglądaj jak na wroga
I boje się, że stracę znów wszystko to co kocham
A kiedy sen się skończy, widzę życiowy koszmar
Spaliłem moje myśli, a płacze ciągle po nocach

Już biegnę do Ciebie, do Ciebie
Znów tęsknie, bo serce chce Ciebie

Ty znać mnie nie chcesz więcej, ja nie chcę się znów rozstać
A kiedy Ciebie nie ma, rozwalam to co kocham
I może to jest romans, nikomu Cię nie oddam
I nie chcę widzieć końca, dopiero przyszła wiosna
I mam za dużo w głowie, by tu o siebie zadbać
Ja biorę Cię do tańca, biegnę po twoich śladach
Chcę Ciebie na zawsze i ciągle z Tobą gadać
Lecz mamy słabe szanse, żyjemy w innych światach
Za dużo dziwnych myśli, a w sercu noszę blizny
I nie wiem kim ja jestem, a znowu piszę listy
I nikt mnie nie zapyta, jak męczy mnie ten wyścig
I jestem sam ze wszystkim, a w środku taki brzydki
A kto tu jest prawdziwy i zawsze mówi prawdę
I wiem kogo zawiodłem, ciągle to nie jest łatwe
I nie chce żadnych wojen, znów chyba żyję w kłamstwie
Pamiętam kto mi pomógł i Ciebie tylko pragnę

Już biegnę do Ciebie, do Ciebie
Znów tęsknie, bo serce chce Ciebie
Już biegnę do Ciebie, do Ciebie
Znów tęsknie, bo serce chce Ciebie

I chciałbym jeszcze tak wiele i marzę
Bo chociaż znam Cię na pamięć
Nie wiem czy sobie, dam radę
Lecz wiem, że w Tobie mam wsparcie
I znów biegnę do Ciebie, do Ciebie