Asproi Toixoi
Οι άσπροι τοίχοι του σπιτιού μου με κοιτάζουνε
Ρωτάγανε για σένα και που ήμουν όλη μέρα
Λεν' δεν βρήκαν τρόπο να σε ξεπεράσουνε
Γιατί όπως εσύ δεν τους στόλισε κανείς
Δεν μπορώ να τους κοιτάω με τρομάζουνε
Θυμίζουν πως δεν έχω κάτσει σπίτι ούτε μέρα
Τρέχω μήνες να πετύχω όσα γουστάρουμε
Όσο οι άσπροι τοίχοι μου μένουνε αδειανοί
Οι άσπροι τοίχοι του σπιτιού μου με κοιτάζουνε
Ρωτάγανε για σένα και που ήμουν όλη μέρα
Λεν' δεν βρήκαν τρόπο να σε ξεπεράσουνε
Γιατί όπως εσύ δεν τους στόλισε κανείς
Δεν μπορώ να τους κοιτάω με τρομάζουνε
Θυμίζουν πως δεν έχω κάτσει σπίτι ούτε μέρα
Τρέχω μήνες να πετύχω όσα γουστάρουμε
Όσο οι άσπροι τοίχοι μου μένουνε αδειανοί
Στο city τα βραδιά αλήτης
Πρωί εννιά με πέντε και ζωή καταδίκη
Έφυγα γύρω στις οκτώ απ' το σπίτι
Και γύρισα να δώσω το επόμενο νοίκι
Αν μη τι άλλο δεν ανήκει
Μα αν έμενα όπου άνηκα θα έμενα στο σπίτι
Εφτά στα εφτά δουλειά, το πόνο για να πνίγει
Ίσως να σε δω όταν πάρω ό,τι μου αξίζει
Τα ρούχα που σου έδωσα σου πάνε
Μάλλον γι' αυτό τα φοράς ακόμα
Ποτέ δεν μου 'φερες εκείνο το έργο
Και οι τοίχοι μου δεν γέμισαν ακόμα
Οι άσπροι τοίχοι του σπιτιού μου με κοιτάζουνε
Ρωτάγανε για σένα και που ήμουν όλη μέρα
Λεν' δεν βρήκαν τρόπο να σε ξεπεράσουνε
Γιατί όπως εσύ δεν τους στόλισε κανείς
Δεν μπορώ να τους κοιτάω με τρομάζουνε
Θυμίζουν πως δεν έχω κάτσει σπίτι ούτε μέρα
Τρέχω μήνες να πετύχω όσα γουστάρουμε
Όσο οι άσπροι τοίχοι μου μένουνε αδειανοί
Το κορίτσι μου σκληρό κάνει σεζόν και δωδεκάωρα
Και 'γω σε μια γωνία του μπαρ να γράφω δεκαεξάμπαρα
Μου είπε πως πιστεύει σε μένα
Λέω τα κατάφερα
Κι ας μην έχω ακόμα πλατίνα
Λέω τα κατάφερα, το κορίτσι μου σκληρό
Θα βγάλει την σχολή της μόνη της
Κι ας χρωστάει ακόμα δέκα
Κι ας την πιάνουνε οι φόβοι της
Και 'κει της υποσχέθηκα στα χέρια της αφέθηκα
Πως θα 'ναι όλα είναι τέλεια πριν έρθει η συντέλεια
Τα ρούχα που σου έδωσα σου πάνε
Μάλλον γι' αυτό τα φοράς ακόμα
Ποτέ δεν μου 'φερες εκείνο το έργο
Και οι τοίχοι μου δεν γέμισαν ακόμα
Οι άσπροι τοίχοι του σπιτιού μου με κοιτάζουνε
Ρωτάγανε για σένα και που ήμουν όλη μέρα
Λεν' δεν βρήκαν τρόπο να σε ξεπεράσουνε
Γιατί όπως εσύ δεν τους στόλισε κανείς
Δεν μπορώ να τους κοιτάω με τρομάζουνε
Θυμίζουν πως δεν έχω κάτσει σπίτι ούτε μέρα
Τρέχω μήνες να πετύχω όσα γουστάρουμε
Όσο οι άσπροι τοίχοι μου μένουνε αδειανοί
Οι άσπροι τοίχοι του σπιτιού μου με κοιτάζουνε
Λεν' δεν βρήκαν τρόπο να σε ξεπεράσουνε
Δεν μπορώ να τους κοιτάω με τρομάζουνε
Τρέχω μήνες να πετύχω όσα γουστάρουμε
Ρωτάγανε για σένα και που ήμουν όλη μέρα
Λεν' δεν βρήκαν τρόπο να σε ξεπεράσουνε
Γιατί όπως εσύ δεν τους στόλισε κανείς
Δεν μπορώ να τους κοιτάω με τρομάζουνε
Θυμίζουν πως δεν έχω κάτσει σπίτι ούτε μέρα
Τρέχω μήνες να πετύχω όσα γουστάρουμε
Όσο οι άσπροι τοίχοι μου μένουνε αδειανοί
Οι άσπροι τοίχοι του σπιτιού μου με κοιτάζουνε
Ρωτάγανε για σένα και που ήμουν όλη μέρα
Λεν' δεν βρήκαν τρόπο να σε ξεπεράσουνε
Γιατί όπως εσύ δεν τους στόλισε κανείς
Δεν μπορώ να τους κοιτάω με τρομάζουνε
Θυμίζουν πως δεν έχω κάτσει σπίτι ούτε μέρα
Τρέχω μήνες να πετύχω όσα γουστάρουμε
Όσο οι άσπροι τοίχοι μου μένουνε αδειανοί
Στο city τα βραδιά αλήτης
Πρωί εννιά με πέντε και ζωή καταδίκη
Έφυγα γύρω στις οκτώ απ' το σπίτι
Και γύρισα να δώσω το επόμενο νοίκι
Αν μη τι άλλο δεν ανήκει
Μα αν έμενα όπου άνηκα θα έμενα στο σπίτι
Εφτά στα εφτά δουλειά, το πόνο για να πνίγει
Ίσως να σε δω όταν πάρω ό,τι μου αξίζει
Τα ρούχα που σου έδωσα σου πάνε
Μάλλον γι' αυτό τα φοράς ακόμα
Ποτέ δεν μου 'φερες εκείνο το έργο
Και οι τοίχοι μου δεν γέμισαν ακόμα
Οι άσπροι τοίχοι του σπιτιού μου με κοιτάζουνε
Ρωτάγανε για σένα και που ήμουν όλη μέρα
Λεν' δεν βρήκαν τρόπο να σε ξεπεράσουνε
Γιατί όπως εσύ δεν τους στόλισε κανείς
Δεν μπορώ να τους κοιτάω με τρομάζουνε
Θυμίζουν πως δεν έχω κάτσει σπίτι ούτε μέρα
Τρέχω μήνες να πετύχω όσα γουστάρουμε
Όσο οι άσπροι τοίχοι μου μένουνε αδειανοί
Το κορίτσι μου σκληρό κάνει σεζόν και δωδεκάωρα
Και 'γω σε μια γωνία του μπαρ να γράφω δεκαεξάμπαρα
Μου είπε πως πιστεύει σε μένα
Λέω τα κατάφερα
Κι ας μην έχω ακόμα πλατίνα
Λέω τα κατάφερα, το κορίτσι μου σκληρό
Θα βγάλει την σχολή της μόνη της
Κι ας χρωστάει ακόμα δέκα
Κι ας την πιάνουνε οι φόβοι της
Και 'κει της υποσχέθηκα στα χέρια της αφέθηκα
Πως θα 'ναι όλα είναι τέλεια πριν έρθει η συντέλεια
Τα ρούχα που σου έδωσα σου πάνε
Μάλλον γι' αυτό τα φοράς ακόμα
Ποτέ δεν μου 'φερες εκείνο το έργο
Και οι τοίχοι μου δεν γέμισαν ακόμα
Οι άσπροι τοίχοι του σπιτιού μου με κοιτάζουνε
Ρωτάγανε για σένα και που ήμουν όλη μέρα
Λεν' δεν βρήκαν τρόπο να σε ξεπεράσουνε
Γιατί όπως εσύ δεν τους στόλισε κανείς
Δεν μπορώ να τους κοιτάω με τρομάζουνε
Θυμίζουν πως δεν έχω κάτσει σπίτι ούτε μέρα
Τρέχω μήνες να πετύχω όσα γουστάρουμε
Όσο οι άσπροι τοίχοι μου μένουνε αδειανοί
Οι άσπροι τοίχοι του σπιτιού μου με κοιτάζουνε
Λεν' δεν βρήκαν τρόπο να σε ξεπεράσουνε
Δεν μπορώ να τους κοιτάω με τρομάζουνε
Τρέχω μήνες να πετύχω όσα γουστάρουμε
Credits
Writer(s): Yama
Lyrics powered by www.musixmatch.com
Link
© 2024 All rights reserved. Rockol.com S.r.l. Website image policy
Rockol
- Rockol only uses images and photos made available for promotional purposes (“for press use”) by record companies, artist managements and p.r. agencies.
- Said images are used to exert a right to report and a finality of the criticism, in a degraded mode compliant to copyright laws, and exclusively inclosed in our own informative content.
- Only non-exclusive images addressed to newspaper use and, in general, copyright-free are accepted.
- Live photos are published when licensed by photographers whose copyright is quoted.
- Rockol is available to pay the right holder a fair fee should a published image’s author be unknown at the time of publishing.
Feedback
Please immediately report the presence of images possibly not compliant with the above cases so as to quickly verify an improper use: where confirmed, we would immediately proceed to their removal.