İçimde Kalmadı Aşk
Bir yıldız düşer gökyüzünden senin yüzüne
Sebepsiz olur tüm bu yaşananlar o gün ve de
Bi fener al eline ara mutluluğu İstanbul'un gecesinde
Ara İstanbul'un her yerinde
İncilden bi sayfa düşer senin ellerine
Gerçekten söylemesi en zor olan kelime
"gidiyorum" demektir ve bi yara olur içinde
Denedim denemeyi nefretimi gizlemeyi
Sözlerimin içindeki derinliği göremedin
Sevemedin beni, benim seni sevdiğim gibi
İstiyorum yaşamak, istiyorum onlar gibi
Sorarsan eğer bana "bahsettiğin onlarda kim?"
Mutlu aile tablolarıyla büyüyenler derim
O yüzden hiç sevemedim, o yüzden hissedemedim
İçimden atamadım ve de çıkmasını istemedim
O yüzden içim bi kara zift gibidir
Bir kilise önü sabah saat altı
Söylesene o güzel günlerden ne kaldı?
Denedim yaşamayı, denedim unutmayı
Denedim alışmayı, denedim acılarla barışmayı
Ama olmadı ve zamanın tadı kalmadı
Sen gittikten sonra hiç kimseye yakışmadım
İsterdim bunu çözmek için bilenlere danışmayı
Hiç birine yanaşmadım
Bak alev alıyor dünya, içimde kalmadı aşk
Seni bulmaya çalışırken kayboldum boşluklarda
Kanım akıyor yine bak, yürüyorum ağrılarla
Kalbimde sancılar var, yaşıyorum buna alışamadan
Görünce gözlerimle artık ihaneti
Anlatması zor sağlanırken aşkın cinayeti
Kalbe kurşun hissi verir saplanırken hançerin
Bir vedayla terk ediş bu şol dumanlı vadiyi
Ve gitmek istediğim uzaklık sen kadar yakın bana
Karanlık oldu rüyalarım muhtacım ışığına
Aşkı yeniden kutsatır mı tütsülerle dualar
Her gidenin arkasından uyanmaktır rüyalar
Bahsetmek istiyordum herkese ben her gece
Yalnızlığıma kaçtıkça anlıyordum kendimi
Üzgünüm elimden gelen gitmek kadar kolaydı
Nefretinle öldür beni sonra çek bu hançeri
Sen haklısın demekten inan hiç bir zaman çekinmedim
Geldi yeri unutsan da hatırlatan biriydim
Eskiden de böyleydim değişmedim hiç bir zaman
Sade artık yorgunum ve uykusuzum sevgilim
Ki zakkum bağımlısı hayat zehirliyor beni
Her gün, her gece canlanır kalbim resmeder seni
İçimde uktedir bu buhrandan buruk yerim menşei
Ölmeden öldürürdün beni gömmedin hiç sevgilim
Adın yazar adın kanar bu kalbimin tam ortası
Sancılarım nüksediyor geçmiyor hiç acısı
Varmak istediğim uzaklık çıkmıyorken hiç sana
Gitmek istiyorsun hep kalmıyor hiç kalasın
Bak alev alıyor dünya, İçimde kalmadı aşk
Seni bulmaya çalışırken kayboldum boşluklarda
Kanım akıyor yine bak, yürüyorum ağrılarla
Kalbimde sancılar var, yaşıyorum buna alışamadan
Sebepsiz olur tüm bu yaşananlar o gün ve de
Bi fener al eline ara mutluluğu İstanbul'un gecesinde
Ara İstanbul'un her yerinde
İncilden bi sayfa düşer senin ellerine
Gerçekten söylemesi en zor olan kelime
"gidiyorum" demektir ve bi yara olur içinde
Denedim denemeyi nefretimi gizlemeyi
Sözlerimin içindeki derinliği göremedin
Sevemedin beni, benim seni sevdiğim gibi
İstiyorum yaşamak, istiyorum onlar gibi
Sorarsan eğer bana "bahsettiğin onlarda kim?"
Mutlu aile tablolarıyla büyüyenler derim
O yüzden hiç sevemedim, o yüzden hissedemedim
İçimden atamadım ve de çıkmasını istemedim
O yüzden içim bi kara zift gibidir
Bir kilise önü sabah saat altı
Söylesene o güzel günlerden ne kaldı?
Denedim yaşamayı, denedim unutmayı
Denedim alışmayı, denedim acılarla barışmayı
Ama olmadı ve zamanın tadı kalmadı
Sen gittikten sonra hiç kimseye yakışmadım
İsterdim bunu çözmek için bilenlere danışmayı
Hiç birine yanaşmadım
Bak alev alıyor dünya, içimde kalmadı aşk
Seni bulmaya çalışırken kayboldum boşluklarda
Kanım akıyor yine bak, yürüyorum ağrılarla
Kalbimde sancılar var, yaşıyorum buna alışamadan
Görünce gözlerimle artık ihaneti
Anlatması zor sağlanırken aşkın cinayeti
Kalbe kurşun hissi verir saplanırken hançerin
Bir vedayla terk ediş bu şol dumanlı vadiyi
Ve gitmek istediğim uzaklık sen kadar yakın bana
Karanlık oldu rüyalarım muhtacım ışığına
Aşkı yeniden kutsatır mı tütsülerle dualar
Her gidenin arkasından uyanmaktır rüyalar
Bahsetmek istiyordum herkese ben her gece
Yalnızlığıma kaçtıkça anlıyordum kendimi
Üzgünüm elimden gelen gitmek kadar kolaydı
Nefretinle öldür beni sonra çek bu hançeri
Sen haklısın demekten inan hiç bir zaman çekinmedim
Geldi yeri unutsan da hatırlatan biriydim
Eskiden de böyleydim değişmedim hiç bir zaman
Sade artık yorgunum ve uykusuzum sevgilim
Ki zakkum bağımlısı hayat zehirliyor beni
Her gün, her gece canlanır kalbim resmeder seni
İçimde uktedir bu buhrandan buruk yerim menşei
Ölmeden öldürürdün beni gömmedin hiç sevgilim
Adın yazar adın kanar bu kalbimin tam ortası
Sancılarım nüksediyor geçmiyor hiç acısı
Varmak istediğim uzaklık çıkmıyorken hiç sana
Gitmek istiyorsun hep kalmıyor hiç kalasın
Bak alev alıyor dünya, İçimde kalmadı aşk
Seni bulmaya çalışırken kayboldum boşluklarda
Kanım akıyor yine bak, yürüyorum ağrılarla
Kalbimde sancılar var, yaşıyorum buna alışamadan
Credits
Writer(s): Burak Furkan Reçber, Onur Muhammet Karadereli
Lyrics powered by www.musixmatch.com
Link
© 2025 All rights reserved. Rockol.com S.r.l. Website image policy
Rockol
- Rockol only uses images and photos made available for promotional purposes (“for press use”) by record companies, artist managements and p.r. agencies.
- Said images are used to exert a right to report and a finality of the criticism, in a degraded mode compliant to copyright laws, and exclusively inclosed in our own informative content.
- Only non-exclusive images addressed to newspaper use and, in general, copyright-free are accepted.
- Live photos are published when licensed by photographers whose copyright is quoted.
- Rockol is available to pay the right holder a fair fee should a published image’s author be unknown at the time of publishing.
Feedback
Please immediately report the presence of images possibly not compliant with the above cases so as to quickly verify an improper use: where confirmed, we would immediately proceed to their removal.