Ajab 2

من از اون آدمایی ام که می نویسم
نه اینکه نویسنده باشم می نویسم
حرفامو می نویسم

اما یه سری چیزا رو نمی شه نوشت
مثِ یه چیزی بینِ بغض و اشک
که تو می بینی ولی بقیه نباید ببیننش

چون چیزی که تو از توو می بینی آبیه
ولی وقتی می نویسیش قرمز می شه و
تو باید سبز باشی

من چقد راز توو این قلبمه
چقد دراز به دراز افتادم
چقد اسپاسم توو این بدنه

من چرا یخ کردم از توو از بیرون گرممه
چرا هی درد میاد رو دردم عه

من چقد اشک پشتِ بغضمه
چقد غم زیر فیسِ تخسمه

من چرا شب که می شه وقتِ قرصمه
چرا زمین انقده بی رحمه ننه ها

عجب صبری طبیعت ساخته واسه ما
من ایوبِ زمانه ام و چشام خونه الآنم

از آزادی بریدم و قفس خوبه برا من
خب کسیو اون بیرون که ندارم عه

عجب پسرا لاشی شدن دافا توو زرد
عجب حالی به حالیه سرم کافا گوزل
عجب گاون همه عجب اومد شاخا رو سر
عجب شبا بیدارم و روزا خوابالوتر

عجب پسرا لاشی شدن دافا توو زرد
عجب حالی به حالیه سرم کافا گوزل
عجب گاون همه عجب اومد شاخا رو سر
عجب شبا بیدارم و روزا خوابالوتر

می گفتم
چیزی که از بیرون آبیه ممکنه از توو قرمز باشه
مثلِ داستانِ رگ و خون
پس خیلی وقتا باید از بینِ دو تا گزینه
یا هر دوشو انتخاب کنی یا هیچ کدوم

چون بدونِ هم معنی نمی دن و
چیزی که معنی نمی ده همون بهتر که نباشه

من دیشب تا حالا پای دود بودم
دندونا بیلیچ لازم
ما که ادعامون می شد می بینی اینیم
همه رو هم می زنیم سی هیچ تازه

عجیب غریبه نه
شدیم یه جماعت بدبخیلِ حیله گر
بی ننه بابا فراری
عزیزا می رن و ما چشمِ دیدنِ همو نداریم
کمدت پُره ولی می خوای پیرهنِ منو دراری

عجیب خرابه نه اوضامون
فقط برایِ هم پُزامون و
وقتِ غم تنهاییم
فقط هم می دونی موقع تخته نرد همراهیم
پشتِ هم دشمنیم
توو این وضعیت دیگه نمی تونی فحش ندی
عجب فضائیه
سرِ سفره هم می گی به عجب غذائیه
ولی پشتِ من می زنی
بترس اگه با آدم گشنه حرف می زدی
هممون هم گشنه ایم

یکی هم که سیره خب باید هم فحش بدیم
اونی که خارکصدس میشینه پشتِ میز
می دونی بد بده حتی بنویسیش با خوش نویس
اونی که فحش نمی ده حتما گشنه نیست

عجب رسومیه
کمک که اینجا نه فقط تو سوریه
تا غر هم بزنی می گن اه عجب سوسولیه
هممون هم کصشریم
تو ولی کم نیار شده بالا بیاری پشت رینگ

عجب همه چی گرون شد
دیگه هیشکی شمال نی بیخودی
عجب دنیا هجوم آورد و ما
دریبل تریپ رونالدینیویی

عجب پسرا لاشی شدن دافا توو زرد
عجب حالی به حالیه سرم کافا گوزل
عجب گاون همه عجب اومد شاخا رو سر
عجب شبا بیدارم و روزا خوابالوتر

با یه نگاه به جنگل و اتفاقاتش
می شه فهمید جهنم می تونه سبز باشه
مثلا کی وقتی یه پلنگ داره پوزه یه کفتارو جر می ده
حالا بماند که کشور سرسبز خودمون خودش یه کوره ی آدم پزیه
پس ببین جهنم همیشه قرمز نیست
یه وقتا سبزه

وسط تابستونه و جهنم زده قلبِ منو
وسطِ جمع یهو برو بی خود طفره نرو
تو جفتت پوچه اصاً کَف بزن و
برو به تخمت بگیر حرفِ منو
وسط تابستونه و جهنم زده قلبِ منو
وسطِ جمع یهو برو بی خود طفره نرو
تو جفتت پوچه اصاً کَف بزن و
برو به تخمت بگیر حرفِ منو
یا بزن با ریتمِ هقهقت رو بیت
خرد و خاکشیر کن مطلبو
بزن ب دورت یه سری ننه حرمله ی شُل مذهبو

بزن با من خارشو بجو که بریم مرحله بعد کلا من و تو
بزن با من تخمشو بکار که دراریم فردا یه گل از عن و گوه

بزن با من فکشو زمین من میزنم ننه شو میگام
تو فقط نگه دار چکشو همین
تو فقط رخِ لاتی بگیر برو زدن رگشو نبین
من خودم تخمشو دارم دِ چِل بار زده رگشو امیر
عجب بابا عجب آآآ

عجب باورم نمیشه که با تو بدم
عجب من که خودمم تهش سایتو زدم
عجب می پرسی چرا همه تنم همش جر وا جره
چون می دونی پولی نی خب اگه این فایتو نرم

عجیب غریبه هم پشت سرم کص میگی
هم میخوری از کیر من
جوون با پیرزن دختربچه با پیرمرد
عجب این جهنمه بدجور به ما پیله کرد

عجیب غریبه نه این زندگی بی پدر
عجب هوائیه ، هی می شه تیره تر
اه عجب شبائیه
همه رفتن و باز ما موندیم و .خر فقطم ب ایه
عجیب فریبیه عاشقی
هممون قمارباز رو سایت تتل بت
بَه عجب ضریبیه
درسته این روزا فقط اسیریه
ولی یه روزی می سازم پاریس من از مجیدیه

عجب پسرا لاشی شدن، دافا توو زرد
عجب حالی به حالیه سرم کافا گوزل
عجب گاون همه، عجب اومد شاخا رو سر
عجب شبا بیدارم و روزا خوابالوتر

خب
همونطور که گفتم
چیزایی که بدونِ هم معنی نمی دن بهتره جفتشون نباشن و
خیلی وقتا باید همه ی آبیا و قرمزا رو فراموش کنی تا بتونی سبز بشی
گفتم که تا نتونی از کهنه هات دل بکنی
جدیدا به سراغت نمیان