ODB

Αδιαφιλονίκητα
Νίκη θα είναι για σένα αν ξεμείνει κάτι μετά
Οι πληροφορίες είναι άδεια περίστροφα
Κάνουν δουλειά εάν γνωρίζεις το σύστημα
Αν είσαι γρανάζι man, ζήσε περήφανα
Μες την μιζέρια σου νοιώσε καλύτερα
Κοίταξε να ρουφιανέψεις τον γείτονα
Ο σκύλος γαυγίζει επίμονα
Πάτα το beat και το γάρο
Και άσε να ροκάρω όπως κάνω να vibeαρεις
Πρώτα η μαστούρα και έπειτα η έμπνευση
Έτσι είπε κάποτε ο Μιχάλης
Την Κενονία δεν θα την αλλάξεις
Με λεζάντες μη το παίζεις μες το insta επαναστάτης
Ο μπάτσος ξέρει το σταφ που το βάζεις
Κανείς δεν ασχολείται όμως με το τι κάνεις
Ο τρόπος που την φάτσα σου μοστράρεις
Δείχνει τον ρόλο που έξω θέλεις να προβάλλεις
Όμως δε φτάνουνε οι πρόβες να κρύψουν το ψέμα
Αν είσαι αληθινός, δε φτάνει να πείσεις εμένα
Μοιάζουν όλα μαγικά αν προκύψει μια φορά
Και μετά το ζητάς πάλι
Μα σε τύφλωσαν πολλά
Δεν ξέρεις ποιός είσαι πια
Και τώρα το δρόμο σου χάνεις

Καμιά καλή πράξη δε μένει ατιμώρητη
Μέσα στα ζόρια γεννιούνται οι ζόρικοι
Την αστική ζούγκλα υμνώ σαν τον ODB
Μέσα στους δρόμους της low-key
Και άμα πω θα χαθώ, θα εξαφανιστώ
Δεν μιλώ μόνο για κινητό κλειστό
Θα βρω τρόπο να αφήσω το στίγμα μου
Και ας είναι ασήμαντο
Για όποιον το ακούσει αυτό

Τα τελευταία λεπτά είναι αμφίρροπα
Game 6, Ray Allen με τα τρίποντα
Τα αγχολυτικά δε πιάνουνε με τίποτα
Ανάβω το ρο, μα δεν διώχνω τα σύννεφα
Για να γράψω θα νοιώθω κάπως περίεργα
Θα με πνίγει το δίκιο που τόσο ήθελα
Που ακόμα και να το 'χα, ήταν κατώτερο των άλλων
Πάντα μικρό παιδί μέσα στον κόσμο των μεγάλων
Για πάντα ξένος, για τα πάντα ψιλιασμένος
Είδα τι κάνουν τα ντρόγκια, πρίν καταλήξω χαμένος
Τα πεσίματα για εξακρίβωση στοιχείων λέγαν
Μα είχα βγάλει ήδη ταυτότητα και μοίραζα πακέτα
Κόντρα στο κατεστημένο θα πηγαίνω όσο ανασαίνω
Και ας καταλήξω στην Νάπολη σε κάποιο random τραίνο
Θα ζω όπως θέλω, ως το τέλος
Ξέρω ποιος είμαι
Είμαι ο Τζ

Καμιά καλή πράξη δε μένει ατιμώρητη
Μέσα στα ζόρια γεννιούνται οι ζόρικοι
Την αστική ζούγκλα υμνώ σαν τον ODB
Μέσα στους δρόμους της low-key
Και άμα πω θα χαθώ, θα εξαφανιστώ
Δεν μιλώ μόνο για κινητό κλειστό
Θα βρω τρόπο να αφήσω το στίγμα μου
Και ας είναι ασήμαντο
Για όποιον το ακούσει αυτό

Για όποιον το ακούσει αυτό
Όλα έχουν κάποιο σκοπό
Στην αστική ζούγκλα που ζω
Απρόσωπη στέκεται, πως θες να φαίνεσαι εδώ;
Τι γυρεύεις εδώ;
Ποιόν; Δεν τον ξέρω αυτόν
Δεν έχω επαφές, δεν ξέρω κανέναν
Μη με πρήζεις άλλο, δεν ψάχνω να πιώ
Δεν ξέρω καν ποιον να εμπιστευτώ
Αλήθεια δεν ξέρω
"Έτυχε κάτι μάγκα, είμαι να φεύγω"
Όλα πιέζουν, τα πάντα στενεύουν
Και σπρώχνω τον χρόνο ευκαιρίες να έρθουν
Περνάνε τα πάντα, όσο και αν πονάνε
Κάνε ό,τι νιώθεις, όχι ό,τι ζητάνε
Εκεί που βαδίζουμε, λίγοι τολμάνε
Και έχουμε χρέος να μην ξεχάσουμε να πετάμε!

Όταν πετάμε, τα λόγια μας μέσα στην τσέπη κρατάμε
Όταν πετάμε
Όταν πετάμε
Εδώ πέρα χαράζει πάντα όταν πετάμε
Α son!
Μην λες "τώρα που πάμε;"
Εφόσον εδώ ό,τι αγαπάμε, πατάμε
Ας φύγουμε απλά στο φινάλε
Μη με ψάξει κανείς σας κουφάλες