Angstvallig

Ik kan alleen maar schrijven nu
En ik wil weten hoe het met je gaat
Met mijn pen op het papier
Blijf ik op tot laat
Één brief, die kan toch geen kwaad?
Oké dit is al de derde, het is dat je ernaar vraagt

De inkt begint te lopen
En de klok begint te tikken
Ik zie mensen om me heen
Kijken naar me, werpen blikken
En als ik anders was zou je daarvan niet eens schrikken
Want soms ben ik te lief maar dan moet ik woorden slikken

Ik schrijf alles op, weg ermee
Zet alles even op papier
Stemmen eten mij dan op en willen dat ik zegevier
Ik heb niks gewonnen, dus ik gil en ik gier
Ik kijk huilend in de spiegel en denk "Was je maar hier"

Het is bijna 12 uur maar ik tel nog één kwartier
Ik heb een uur nodig dus ik doe ze keer vier
Jij hebt altijd al gezegd dat rood mij wat mooier siert
Nu het bloed begint te stromen als een grote rivier
Wat nou als ik stopte met je ooit nog eens te schrijven?
Jij houdt me niet tegen als ik niet zou willen blijven!
Ik hoor stemmen in mijn hoofd en die kan ik niet verdrijven
Ze trekken me naar onder als ik zelf zou willen drijven
Ik kan niet bewegen en mijn spieren verstijven
Ik zet de laatste punt want aan alles komt een einde
Dit was het dan en ik verscheur de laatste brief
Bedankt voor alle jaren en het foute motief
Ik heb nog nooit wat gestolen maar toch was ik een dief
Mijn emoties niet meer tonen, ja dat neem ik voor lief
Kniel voor je neer, kijk me aan alsjeblieft
Bedankt voor alle pijn, ogen dicht als je schiet

Je stak me in de rug
Al die kleine dingen nee ik hoef er niks voor terug
Oh wat heb jij mij aangedaan
Ik wou dat ik kon vluchten maar het ging te traag
Je stak me in de rug
Al die kleine dingen nee ik hoef er niks voor terug
Oh wat heb jij mij aangedaan
Ik wou dat ik kon vluchten maar het ging te traag