Ik Ben Vermoeid Nu

Met m'n ogen dicht in een donker bos
Want ik zie toch geen licht als ik ze open doe
Alsmaar tasten in het duister van de nacht

Met mijn armen uit zet ik stap voor stap
Ik voel mijn koude huid van toen het warmer was
Ik heb al mijn dagen telkens weer gewacht

Op iets dat me helpen zou
Met het wonen in de dagelijkse sleur
Van een doodgewone stad

Iets dat me brengen kon
Naar een plek hier ver vandaan, een treinstation
Waar men zingt op het perron

Ik hou me vast aan mijn lijf in de nacht
Naakt en verdoofd met mijn bleke huid ontbloot
Ik ben verdwaald, heb mijn teksten weer vertaald
Ik praat, maar versta mijn eigen woorden lang niet meer
Keer op keer paniek de baas geweest
Maar telkens weer verwond door het vechten met het beest

Ik ben vermoeid nu
Weet niet meer wat ik moet met al die trage tegenspoed
Ben metafysisch uitgebloed

Ik hou me vast aan mijn lijf in de nacht
Naakt en verdoofd met mijn bleke huid ontbloot
Ik ben verdwaald, heb mijn teksten weer vertaald
Ik praat, maar versta mijn eigen woorden lang niet meer

Oh, mijn woorden lang niet meer



Credits
Writer(s): Joshua Van Veldhoven, Kees Huitink, Roos Tijssen, Sam De Laat, Seth De Leeuw, Thomas Hofmeijer
Lyrics powered by www.musixmatch.com

Link