DE SE FOVAMAI (feat. Selfmade, Indigo, Vrahos, Nouga, Kid96 & Drew)

Πόσο επιρρεπείς
Σαν τη μάσκα που φοράς
Τη μάρκα που λανσάρεις
Το προφίλ που επιζητάς
Ο δρόμος με ντύνει
Δεν έχω πρόσωπο είμαι κολάζ
Ο χρόνος δεν με πνίγει
Όταν το βλέφαρο μου ανοίγει
Νέα μέρα νέος χρωματισμένος καμβάς
Αφηρημένος και ακλόνητος στον στόχο
Σαν της πουτάνας ο νταβάς
Δεν είμαι χαλβάς
Δεν τρώγομαι απ' του συστήματος το ανφάς
Τρέχω σαν τον Βέγγο
Δεν είμαι ο σωστός Ελληναράς
Αυτό είναι για μας
Γεννημένοι στα μέσα του 90
Δεν ζήσαμε πείνα
Έξαρση μαύρο χρήμα
Δεν με νοιάζει εμένα η χλίδα
Για μένα η χλίδα
Βρωμάει, λερώνεσαι στα σκατά σε πετάει
Μόνος διορθώνεσαι
Μόνος σου τα μπαλώνεις
Είσαι ακόμα μικρός μην τ' αγχώνεις
Αξίες να μην ξεχνάς
Όσο μεγαλώνεις
Τόσο μετανιώνεις
Όσο το κυνηγάς τροφή τροφή να ιδρώνεις
Μάθε να ξεχωρίζεις
Και να εκτιμάς
Επαφή με ότι συμβαίνει εκεί έξω
Όχι ανοχή
Χτύπα με το σημάδι σου είναι η ώρα
Εποχή εποχή εποχή εποχή

Γράφοντας για τα δεινά που περνάμε
Φωτιές που ανάβουν άνεμοι που σκάνε
Μαύρα τα σπίτια, κατάντια η χώρα
Οι μισοί δικηγόροι, οι μισοί σερβιτόροι
Ήμασταν ραπ και όταν ήμασταν σπόροι
Οι άλλοι κοιτάνε την ώρα να έρθει
Θάνατε θάνατε δεν σε φοβάμαι
Γράφοντας για τα δεινά που περνάμε
Φωτιές που ανάβουν άνεμοι που σκάνε
Μαύρα τα σπίτια, κατάντια η χώρα
Οι μισοί δικηγόροι, οι μισοί σερβιτόροι
Ήμασταν ραπ και όταν ήμασταν σπόροι
Οι άλλοι κοιτάνε την ώρα να έρθει
Θάνατε θάνατε δεν σε φοβάμαι
Θάνατε θάνατε δεν σε φοβάμαι

Σε μια φλεγόμενη χώρα
Ψάχνω μόνο το τώρα
Ξεπερνώντας όλα τα εμπόδια
Μαθημένοι μέσα στα ζόρια (yaw)
Δεν έψαχνα πίκρες και λύπες
Απένταρος ήμουν τις νύχτες
Respect σε μάγκες, κοπρίτες
Παλιές αγάπες και φρίκες
Ποτέ δεν ήμουνα μόνος, γρήγορα τρέχει ο χρόνος
Γαμιέται ο πόνος, στο beat δολοφόνος
Σε βλέπω να γίνεσαι κλώνος (πως;)
Πίνω την βλέπω σοφός
Στο crew μου πάντα πιστός
Ο κόσμος είναι μικρός και στο δρόμο παίζει κακό
Πρόσεχε μην την πατήσεις
Αν δεν δίνεις μην απαιτήσεις
Να μην κρίνεις αν δεν γνωρίσεις και να χτίζεις ότι γκρεμίζεις
Το νου σου με καταχρήσεις
Υπάρχουνε γύρω πολλές
Παίζουνε γύρω πουστιές
Ρουφιάνοι και καρφωτές
Στον κόσμο μου είδα αδικία
Ανθρώπους που κρύβουν κακία
Ανθρώπους που σπάνε στα κρύα, πληγωμένοι από κυρία
Από κάποια μας εμπειρία
Που χάσαμε ευκαιρία
Που χάσαμε την πορεία για να βρούμε ισορροπία

Φτάνει η ώρα που γράφαν
Φωτιές πάνω στην υφήλιο
Είναι κόκκινη η μεσόγειος
Το ματωμένο βασίλειο
Το μάτι από πάνω και βλέπει
Θεός είναι η φύση πεθαίνει
Το φως είναι η ελπίδα στο σκότος
Το μότο μας δεν είσαι μόνος (yaw)
Πόσα ειπωθήκαν και τραγουδηθήκαν
Και πάλι ντυθήκαν και απλά πουληθήκαν
Είναι κτήνος πελώριο μ' ανάγκες στο εμπόριο
Παράγεις παράγεις για κάποιον θα σκάβεις
Εσένα σε σέβεσαι
Το σώμα, το πνεύμα, τα δύο γίνονται ένα
Για σένα, για μένα, μαζί και άλλοι πόσοι
Μονάχος κανένας ισχύς εν τη ενώσει
Ποτέ δεν κυνήγησα φράγκα
Μονάχα τα μάτια σου κράτα ανοιχτά για να βλέπεις
Αν ήρθες σε live θα ξέρεις
Ξέρεις
Κάτω οι απάνθρωπες τάσεις και σκέψεις
Κάτω
Κάτω η ναρκωκουλτούρα τα πούρα, αλυσίδες, φιγούρα
Κάτω
Θάνατε θάνατε δεν σε φοβάμαι
Φωτιές που ανάβουν
Ανέμοι που σκάνε
Νερά που φουσκώνουν
Βουνά που πονάνε
Δέντρα φωνάζουν
Τα ζώα αλυχτάνε
Άνθρωπε
Εσένα φοβάμαι
Γράφοντας για τα δεινά που περνάμε
Θάνατε τα 'παμε, να πάμε μπρος ένα βήμα
Να 'ταν η αγάπη το κίνητρο
Κίνητρο
Όπως κοιτάνε το χρήμα

Γράφοντας για τα δεινά που περνάμε
Φωτιές που ανάβουν άνεμοι που σκάνε
Μαύρα τα σπίτια, κατάντια η χώρα
Οι μισοί δικηγόροι, οι μισοί σερβιτόροι
Ήμασταν rap κ' όταν ήμασταν σπόροι
Οι άλλοι κοιτάνε την ώρα να έρθει
Θάνατε θάνατε δεν σε φοβάμαι
Γράφοντας για τα δεινά που περνάμε
Φωτιές που ανάβουν άνεμοι που σκάνε
Μαύρα τα σπίτια, κατάντια η χώρα
Οι μισοί δικηγόροι, οι μισοί σερβιτόροι
Ήμασταν rap κ' όταν ήμασταν σπόροι
Οι άλλοι κοιτάνε την ώρα να έρθει
Θάνατε θάνατε δεν σε φοβάμαι
Θάνατε θάνατε δεν σε φοβάμαι

Πως να ξεφύγεις απ' το σκοτάδι που έχει χωθεί και μπάζει
Σε αναζητώ όταν η στεριά μουδιάζει
Φωνάζει η μια μου μεριά η άλλη ρωτά να σου το βουλώσω
Ταινία μου βάζει αν ξαπλώσω να δω ταινία μου βάζει
Με των πόσο
Δεν έχει κανείς δεν μας αγοράζει
Να δώσω εξηγήσεις όφειλα για πράξεις αν με ψάξεις
Στα νυχτερινά και απόκοσμα μέρη της πόλης θα περπατώ κι αν
Κόλλησα
Μπασμένοι στο μικροφωνικό παιχνίδι είμαστε όλοι μας η δίψα του
Μ' έφερε εδώ
Χαράζει μην σε τρομάζει
Το φως βρίσκει τρόπο να διδάσκει πριν με σκεπάσει
Το ψυχρό και τελευταίο σεντόνι του να έχω εναντιωθεί πριν
Αλλοιωθεί
Ότι αγνό έχει μείνει σε εμάς στην Τετάρτη Βιομηχανική αλλαγή
Να σας βλέπω να γελάτε οικογένεια κι ας μην είναι πάντα ομαλά
Προτάσεις συντάσσω όχι ανώφελα
Βρώμικο το φερα δεν είναι αν το θελα
Ποιος επέλεξε να δει όσα είδε
Μα η απόφαση να πάει όπου πήγε δικιά του
Να δώσει ένα κομμάτι απ' το μυαλό του σε κάτι
Φορτίζοντας με όραμα
Σε θυμάμαι μα δεν σε φοβάμαι απ' όταν σκοτώθηκα
Τις νύχτες που μεταμορφώθηκα
Σύρραψα τα λόγια σου Θάνατε
Ενότητα ακούτε και τέτοιες ιδέες και τρίζουν καρέκλες μουνόπανα
Τους πολιτισμούς της Γης οι φυλές δεν είναι σκουπίδια
Δεν πιστεύει όσα λες ο βρόμικος νους μου
Δεν έχω εχθρούς τους εχθρούς τους
Το φτύνουμε ελεύθερα, ελεύθερα
Δεν έχουμε ανάγκη τους πομπούς τους

Μονίμως εκκρεμότητες
Συλλογή, συλλογή από προσωπικότητες
Yay yay yay
Yay yay yay
Σε ένα τόνο μουντό κινούμαστε όλοι
Στο βυθό μέσα στη πόλη
Στο βυθό μέσα στη πόλη
Φαντάσματα
Στις πόλεις τα χαλάσματα
Πάντα υπήρχαν χάσματα
Γάμα τα
Χαράματα
Σε είδα πάλι να ξεσπάς στα κλάματα
Θραύμαστα έγινα, πόνεσα
Μα έμεινα πιστός σε αυτά που έλεγα
Σήμα κατατεθέν το Φ
Θα το δεις, σε κάθε γωνία, σε κάθε στροφή

Σήμα κατατεθέν, σήμα κατατεθέν το Φ
Θα το δεις σε κάθε γωνία σε κάθε στροφή

Γράφοντας για τα δεινά που περνάμε
Φωτιές που ανάβουν ανέμοι που σκάνε
Μαύρα τα σπίτια, κατάντια η χώρα
Οι μισοί δικηγόροι, οι μισοί σερβιτόροι
Ήμασταν ραπ και όταν ήμασταν σπόροι
Οι άλλοι κοιτάνε την ώρα να έρθει
Θάνατε θάνατε δεν σε φοβάμαι
Γράφοντας για τα δεινά που περνάμε
Φωτιές που ανάβουν ανέμοι που σκάνε
Μαύρα τα σπίτια, κατάντια η χώρα
Οι μισοί δικηγόροι, οι μισοί σερβιτόροι
Ήμασταν ραπ και όταν ήμασταν σπόροι
Οι άλλοι κοιτάνε την ώρα να έρθει
Θάνατε θάνατε δεν σε φοβάμαι