Ekseliksi

Εξέλιξη ζητάω μέλλον ακουμπάω
Με τον τρόπο που τρέχω δεν έχω ανάγκη τίποτα
Οχυρά οχυρά σηκώνουν στην άμμο
Γκρεμίζονται με αέρα δυνατό και μένει ελπίδα

Κράτα σφιχτά μόνο μείνε χαμηλά τόνο σοβαρό
μακριά τον πόνο μυαλό οδηγό
μονομιάς οδηγώ
Μόνο προς το φως έντονα
Μάλλον δε στεριώνω

Δε μου πάει ο κόσμος αυτός
Η ταχύτητα τρώει το σώμα μου
Κενή σωρός αντιστάθηκα όπως πολλοί
Το ρολόι μου σπρώχνει τους δείκτες εμπρός

Ο χρόνος θα τρέχει
ο χρόνος δεν είναι αδερφός αφήνει σημάδια
Ονειρα τόσα πίσω ρημάδια
Πως θα γυρίσεις ρε πως

Ειλικρινά μ' έχει πιάσει μανία
Να κυνηγώ την ανία με λάθος σημεία
Ανιαρό νόημα άνοστα βρύα
Γαμώ τη πουτάνα μου
Γαμώ τη πουτάνα μου

Μοναδική πλεύση γυρίζω ταινία
Κάμερα φώτα μοτέρ κ λατρεία
Με τόση βλακεία κάνω νηστεία
Θετικό πρόσημα θετικά και ηρεμία

Θυμήθηκα πως σου μιλούσα και δεν απαντούσες
Άγνωστες μούσες
Αλαζονεία σε δημοκρατία
Αλλάζω μια με άλλη αλλάζω με μια

Σκάρτα πατήματα σκούρα βαψίματα
Σοκ που δεν άντεξα πιάνω τα κείμενα
Κάποια οργή που δεν έδειξα
Βγήκε ωμή τόσο ωμά το απέδειξα

Ο κόσμος διαλέγει που παει καλό η κακό
δεν ξέρει που βγάζει
Δεν είναι απόλυτο γκρίζα μηνύματα
στις δυο πλευρές στα δυο κείμενα

Είναι ανακάτεμα και σε γαμάει
Η γνώση πρωτύτερα θα' πρεπε να'ρθει
Χρωστάει μαθήματα αναδρομικά
Χτυπάνε τα κύματα

Φοβάμαι τη θάλασσα και την οργή της
Κόκκινη θάλασσα βουτιά στο κορμί της
Ίσως ο νους μου ξυπνά στη ψυχή της
Σταματάνε οι ανάσες κ λείπεις

Φοβάμαι τα υψη και τη σιγή τους
Άσπρα βουνά με εγκαταλείπουν
Η θήμησή μου θα σβήσει νωρίς
Πριν προλάβουν οι πόρτες να κλείσουν

Επιλέγω το μοναχικό μονοπάτι κατάρτι
Επιλέγω της μοίρας τα θέλω πριν ρίξω
Ίσως γινάτι θυμός για τη τάξη
Πρώτος στη τάξη
Τρίτος εντάξει

Παράλογιζομαι εξω καπνίζω και
Χάνω το λόγο εξωστρακίζομαι

Έχασα κάπου προχθέςς τη συζήτηση που' χαμε
κάπου στο δρόμο θα βρίσκομαι
Δεν συμμετέχω χαζές συζητήσεις
Ανούσιο terrain
Γιατί απελπίζομαι

Θέλω συνέχεια το point χωρίς το less
Όριο ταβάνι χωρίς
Nevertheless ποτέ μη λες
Για πάντα μη λες
Μετράω στιγμές