Allos Enas

Το πήρα απόφαση πλέον πως θα το κάνω
Μη το κάνεις καθόλου αν δεν το κάνεις σωστά
Αυτό ειν' το μότο, απ' όταν έγραψα το verse το πρώτο
Στο stu υπερωρίες, κι ας μη βγάλουμε λεφτά
Είμαι άλλος ένας, που έβγαλε μιλιά
Δε πιστεύω κανέναν, όπως τη Πρωταπριλιά
Έγραψα τις πρώτες μπάρες όταν ήμουν δεκαεννιά
Κι αν δε γράφω όσα με τρώνε με πνιγούνε σα θηλιά
Πες μου πόσοι θα νιώσουν αυτά που φτύνω
Πόσους θα 'χω αγγίξει όταν σαν τσιγάρο σβήσω
Βράδια αναρωτιέμαι τι πίσω μου θα αφήσω
Βράδια ζωηρά, που έχω τσακωθεί με τον ύπνο
Έμεινα σιωπηλός για χρόνια έφτιαχνα το πλάνο
Ψάχνοντας θεματολογία και τι ήχο να βγάλω
Κάποια στιγμή είπα δεν ξανά ασχολούμαι άλλο
Μα εκεί ήμουν ξανά να γράφω όπως κανένας άλλος
Κάθε χρόνο που περνά ο κύκλος μου στενεύει
Έχω να πω πολλά για ότι στη ζωή μου συνέβη
Για χρόνια ήμουν σαν αρπακτικό που παραμονεύει
Άστους να νομίζουν πως χώνω γιατί είναι trendy
Μόνος μου και όλοι σας, σαν τον Han θα είμαι solo
Μπάρες τόσο cold, σα να 'ναι απ' το Βόρειο Πόλο
Το 'χα στις φλέβες μου, από όταν ήμουνα σπόρος
Κι είχα ανάγκη να τα φτύσω επειγόντως
Δεν με έχει κάνει όσα έγινα σήμερα ο δρόμος
Διαμόρφωσα χαρακτήρα στιγμές που ήμουν μόνος
Έχω αδέρφια στο πλάι μου όσο περνάει ο χρόνος
Το κάνω όπως ξέρω δεν είμαι των άλλων κλώνος
Οι επιρροές στο ραπ μου είναι εμφανέστατες
Ξέρω ποιες ανάγκες πλέον έχω υποδεέστερες
Σου είπα θα σου δείξω όταν μου είπες πόσο το θες
Το πήρα απόφαση πως δεν έχει πια άλλο rest

Γράφω πάλι και πάλι και πίνω πάλι και πάλι
Όσοι με ξέρουν το ξέρουν, είμαι ξερό κεφάλι
Γράφω πάλι και πάλι και πίνω πάλι και πάλι
Όσοι με ξέρουν το ξέρουν, είμαι ξερό κεφάλι
Γράφω πάλι και πάλι και πίνω πάλι και πάλι
Όσοι με ξέρουν το ξέρουν, είμαι ξερό κεφάλι
Γράφω πάλι και πάλι και πίνω πάλι και πάλι
Όσοι με ξέρουν το ξέρουν

Πλέον ακούω τα θέλω μου και αγνοώ τα πρέπει
Εκείνο το πρέπει ενάντια σε σένα στρέφει
Έχουνε μίσος μέσα τους και βλέπω να τους τρέφει
Κι αν είσαι δικός μου θέλω να δω να διαπρέπεις
Γεμίσαμε ζήλεια, θέλουν να σε δουν στο πάτο
Θέλω να 'σαι χαρούμενος, μη σε δω πάλι ράκο
Το μυαλό στο κεφάλι μου, σκέφτομαι μετά πράττω
Άσε το παρελθόν, ώρα να πάμε παρακάτω
Τα λέω χρόνια τώρα, όσα σου λέγα τα γράφω
Βιώματα εικοσιπέντε χρόνων πια ραπάρω
Να ξέρεις δεν στα λέω για να ακούσω το μπράβο
Όσα μου πεις θα τα πάρω μαζί στο τάφο
Μου είπες πως με άκουσες μα πες μου τι κατάλαβες
Δε θέλω να σε δω στο μέλλον να λες Φάνη τα λέγες
Είσαι αδερφός μου, και θα στα πω όπως είναι
Όταν σε δω χαρούμενο, θα πω bro τα κατάφερες
Πες μου τελικά, ποιος τηρεί τις υποσχέσεις
Σήμερα έχουνε διάρκεια όσο έχουν κι οι σχέσεις
Χορτάσαμε από λόγια δεν ξέρεις ποιον να πιστέψεις
Θέλω όσα είπες να δω πράξεις δεν αρκούν οι λέξεις
Μου πε πως την άγγιξα όσο άλλος κανένας
Κι ότι έκανα πράξεις, που δεν θα κάνε ο καθένας
Με κοίταξε στα μάτια και μου πε πως είμ' ο ένας
Μα εγώ αναρωτιέμαι αν είμαι ακόμα άλλος ένας

Γράφω πάλι και πάλι και πίνω πάλι και πάλι
Όσοι με ξέρουν το ξέρουν, είμαι ξερό κεφάλι
Γράφω πάλι και πάλι και πίνω πάλι και πάλι
Όσοι με ξέρουν το ξέρουν, είμαι ξερό κεφάλι