Paidia Tis Polis

Το μέλλον δεν ήταν στρωμένο
Εμείς το χτίσαμε να τ' απολαύσουμε
Ξέρεις καλά πως η λύση είναι μία
Έχουμε στόχους που πρέπει να φτάσουμε

Γάμα τα φράγκα σου δεν μ' ενδιαφέρουνε
Κάνω ζωή και χωρίς να με νοιάζουν
Όταν ερχόσασταν εμείς το φέρναμε
Κι οι βετεράνοι άρχισαν να κουράζουν

Βάλε καφέ να ψηθεί μη βγάλεις τον καπνό σου αγόρασα έτοιμα
Εγώ σου τα 'πα ξεκάθαρα
Εσύ το πήρες σαν αίνιγμα

Το ζούμε θεσσαλονικιώτικα
Παιδιά της πόλης μα με ταπεινότητα
Δεν κοίταξα ποτέ την τσέπη σου για να σε κρίνω
Είδα το ποιους έχεις πρότυπα

Κοίτα να δεις που κατέληξα
Να λέω πως πέρσι δεν ένιωσα
Τώρα που το ξανασκέφτομαι κάποτε θα 'χα νιώσει μα το ξέχασα

Έκανα λάθη, δεν έμαθα
Κι έπαιξα κι έχασα κι είδα πως είναι
Άμα θες να μείνεις, μείνε
Άμα δεν έμεινε, πάρε και πίνε (πίνε, πίνε)

Όλα γίνονται για το θεαθήναι, γαμώ τη τύχη τους
Ψάχνουν να βρουν την ουσία μα όταν τη βλέπουν κάνουν τους ανήξερους

Οι μέρες θα φύγουνε γρήγορα
Μην εμπιστεύεσαι ποτέ τον χρόνο
Είναι Γενάρης του 24
Φώκο, Χειμώνας, ακόμα κρυώνω

Θες να σου πω για τον πόνο;
Έχω ένα δίσκο, θα βγει στα κοντά
Κι άμα δεν φτάσουν αυτά τα κομμάτια, τ' ορκίζομαι φέτος θα βγάλω πολλά

Πολλοί δεν θα νιώσουν ούτε ένα στίχο από τα γραπτά κι όλα καλά
Έχω σαλέψει θα πω γενικά
Κι αυτό δεν ήταν η πρώτη φορά

Το καλοκαίρι θα μας βρει
Εξωτερικό ή σε κάποιο νησί
Δεν θα 'μαστε όλοι θα 'μαστε οι μισοί
Κάποιες χαρές δεν κρατάν για πολύ

Έχω πειστεί μα δεν πιστεύω σε τίποτα ανώτερο πέρα απ' τον άνθρωπο
Γάμα και το μεροκάματο
Θέλω να βγαίνουμε Σάββατο

Το 'δα από μικρός σαν όνειρο
Ήταν το μέλλον κατασκότεινο
Είχα πιστέψει πως δεν θ' άλλαζα ποτέ μορφή
Το παν είναι να προσπαθείς και το 'χω αυτό