İKİ KURŞUN

(Kafamın içinde susmayan şarkıların kalıntısı)
Bu gecenin üçü şu yaktığım kaçıncı sigaram
Zaman bi hayli zarar verdi gözlerimin altına
Bu zor zamanlarımda koşmamıştı kimse yardıma
Alıştım yıllarca huzursuzluk girdi sancıma
Dumanlı kafam döner dünya gibi hislerim ölük
İçimde bu yangından arta kalan her şey sönük
Aradım çözüm fakat bulamadım geçmişe dönük
Hislerimde bu duygularım gibi kalbime gömük
Ulaşmak istedim huzura fakat ölünce değil
Çok uğraştım harbiden fakat ben eski ben değildim
Atan şu kalbimin atmayan mutluluğuna yenildim
Bakınca aynaya istemeden yüzümü çevirdim
Aldığım nefes verdiğim kadar değil
Duygularım ölür her gece şu saat içinde
Kararan gözlerim eskisinden bi hayli zarardı
Şu inandığım doğruların hepsi birer yalandı
Yüzümün hatları aynı duyguyu yansıtan bi his
Bunun yüzünden güzel görünmüyor geleceğimiz
Işıklı günlerin ardından gözüken duman ve is
Bu yüzden ciğerilerimde gözükmeyen kirli bi kist
Aynı sesim gibi boğuk boynumu tutan çocuk
Ruhum hislerime karşı hiç alamadım soluk
Şu parlayan gözlerimin altına karanlık konuk
Kalbimin tamamı yanık hislerim haylice donuk
Gözlerim açıldı istemedim kendimi görmeyi
Bu yolun sonunda bekledim hep eskiye dönmeyi
Ruhumu kemiren duygular içimde hiç sönmedi
Mutluluk yüzde ifade ve istemedim ölmeyi
Bi gün gelir ve durur zaman zaman eskide kalan
Hiç anlamadım çünkü aynı yerde kaldım o zaman
Yüzümdeki şu mutluluk verilen şu sözler yalan
Gülerdik belki bizde olsaydı hep en güzel imkan
O güzel günler diye geçirdiğim sahte duygular
Kafamın icinde dönen cevapları hep sorgular
Bi susturamadım yalan döngüyü düzene koyup
Ufak bi mutluluk gelse de hep şu yorgun adımlar
Sevgiden konuştum aşkın nefreti verdiği kadar
Dayanmak istedikçe omzumda kalan zor anılar
Değilim oyunun içinde aksine bu sanılan
Yoğun bi duygu bu yüzden olduğum kişi yanılan
Karanlık odam döner durur kafam eskiye dair
Gözlerim kapanır gördüğüm yer gökyüzüne ait
Aynı döngünün içindeyim geçen her günüm sabit
Her geçen günün sonu hislerimle ölür bu kalbim
Ruhum tükenir daralır nefesim haylice zor
Çektiğim cezanın sonucu kalbimin içinde kor
Biri de çıkıp desin gökyüzünde uç hislere kon
Yürüdüm fakat bilmiyordum hangisiydi doğru yol
Konuşmaya hiç mecalim kalmadı artık susucam
Zor geliyor bu şekilde durup yaşamak usulca
Ölmeyi bekliyorum ben sanırım yıllar boyunca
Yaşadığım hayata elveda noktayı koyunca
Bu kadar olmamalı zor mutluluk kaderlerde son
Hayattan beklentimin olmadığı en güzel yaştayım
Herkes sordu bu gece neyin var hiç birseyim yok
Zaten olsa da ne farkeder kimsenin vakti yok
Bunu ben istemedim gözlerimde mezarlık dolu
Bi yüzüm güler bi ağlar harbiden yok bunun sonu
Bütün bu duygularım kursağımda takılır
Ve sonra sevdiklerim der ki hayat bu napıcan oğlum
Beni tek anlayan benim fakat bi çözüm bulamam
Gecenin sonu geldi yine kafamda hep kurulan
Bu sancı canımı yakarken hislerime sunulan
Göğsümün tam ortasından iki kurşundu vurulan