La

Önce çok bundan baya önce
Aşkın mümkün olduğu zamanlardan birinde ben
Aileye tanrıya ve karınca duasına inanırken henüz
Güneş doğmamışken mi işlenirdi bütün günahlar diye
Düşünmek çokça zikredildiği halde hiç eylenmez ise
Bir felaket en az bir felaket bekleyin anne
Dünyanın en yavaş intihar denemesi kalkıştığım
Ne kadar geç o kadar iyi yalan belki de bakalım
Çünkü yok artık melankoliye secde etmek
Şimdi bütün seccadeler münafık çünkü
Camiler mi soğudu cumalar mı azaldı ben
Yağmurlu günler için bestelenmiş şarkılar
İ harfini bu kadar ince kılan nedir
Görünüşüne aldanırsan yamuk bir anahtarı deliğe
Asla sokamazsın asla kilitleyemeyeceğin kapıları
Örtmek nedendir yanlış anlaşılmaktan başka anne
Dağlara hep uzaktan dokunmuş bir şairden yalnız

Kilimi başka saati yanlış duvarı dört bir ev
Ve çok ama çok baya çok pahalı eşyalar kadar
Gereksiz gerçeklik şimdi bir sahil kasabasında
Öğretmen o çocuklara yalan yanlış şeyler öğütlüyor
Ağzında sigarayla bir kadın ne kadar anneyse
O kadar ucuz işte birası sert mert idare ediyor
Dert değil ki olmayan kağıt paralar ona anne
Pert edilmiş bir arabadan çıkan üç kişi kadar
Telleri eksik bir akustik gitar paslanmışlığı
Var üzerimde ve ben bazen şiir yazıyorum
Şarkı çizdiğim kitap söylediğim resim yazdığım
De ki oluyor olsun istediğimiz her şey velev
Ki ben kendime şair diyor karıya kıza artistlik
Ediyorum çoğu zaman gayri ahlaki hayallerim ölüyor
Sirozdan olmuş pis sakalı çirkin bir şairden miras