Tak nie można

Tak nie można odchodzić
Tak nie można się żegnać
Bez obawy: co po mnie
Bez zdziwienia: a jednak

Tak nie można się żegnać
Tak nie można odchodzić
Gdy się brało ocean
Jak, jak przy brzegu mam brodzić?

Nie, nie można tak
Jak gdyby nic nie było
Nie, nie można tak
To w końcu była miłość

Choć jesteśmy tacy smutni, tacy biedni
I nawzajem sobie nijak niepotrzebni

Tak nie można odchodzić
Tak nie można się żegnać
Choć nie jesteś potrzebny
Choć nie jestem potrzebna

Tak nie można się żegnać
Tak nie można odchodzić
Choćby nie wiem jak było
Nie, nie ma jak nie obchodzić

Nie, nie można tak
Jak gdyby nic nie było
Nie, nie można tak
To w końcu była miłość

Skoro nijak nie umiemy sobie sprostać
To spróbujmy choć po ludzku, choć się rozstać

Tak nie można odchodzić
Tak nie można się żegnać
Bez obawy: co po mnie
Bez zdziwienia: a jednak

Tak nie można odchodzić
Żeby w oczy nie patrzeć
Nie usłyszeć: wybaczysz?
Nie usłyszeć: wybaczam