Outfit
Τ' αποσμητικά να 'ναι πάντα αρσενικά
Και στο ράφι όσα έχω δοκιμάσει
Στο δέρμα μου είναι ξένα
Μα αυτά το απορροφούν
Ηλεκτρίζεται απ' αυτούς που τα φορούν
Η ντουλάπα μου στολές
Όλες στο νούμερο αυτού
Αυτού που πάντα ήθελα να με πλησιάσει
Η απόσταση ορατή
Κι άμα σπάσει θα κρυφτεί
Στο πηγούνι η τρίχα πρώτα εξασθενεί
Κι ας ξέρω ούτε μετράει αυτό στον κόσμο του
Το μισό άδειο ποτήρι μου θα φταίει
Μπορεί και ερωτεύεται τα λόγια μου
Ίσως καταλάβει ποιος τα λέει
Δε θέλω να χει να το λέει
Και να καυχιέται που η περσόνα τον κοιτά
Πάνω μου το βλέμμα του να φέρνει
Όσο είμαι αξύριστος και απλώνω το πλυντήριο
Να λέει τ' όνομά μου κάπως χαμογελαστά
Η δουλειά δεν είναι ενός να δώσει σ' ένα βλέμμα βάρος
Το σενάριο έχει δύο συγγραφείς
Φωτίζουν έξοδοι κινδύνου
Όταν βλέπει τι έχει γράψει
Μα δε κοιτάζουν έτσι οι περαστικοί
Ο χρόνος δεν κυλά όταν εκείνη του μιλά
Και τα βλέφαρά του βγαίνουν να με ψάξουν
Την επόμενη σελίδα θα τη γράφει πάντα αυτός
Και τη σβήνει λίγο πριν να τη διαβάσω
Κι ας ξέρω ούτε μετράει αυτό στον κόσμο του
Το μισό άδειο ποτήρι μου θα φταίει
Μπορεί και ερωτεύεται τα λόγια μου
Ίσως καταλάβει ποιος τα λέει
Δε θέλω να χει να το λέει
Και να καυχιέται που η περσόνα τον κοιτά
Πάνω μου το βλέμμα του να φέρνει
Όσο είμαι αξύριστος και απλώνω το πλυντήριο
Να λέει τ' όνομά μου κάπως χαμογελαστά
Και στο ράφι όσα έχω δοκιμάσει
Στο δέρμα μου είναι ξένα
Μα αυτά το απορροφούν
Ηλεκτρίζεται απ' αυτούς που τα φορούν
Η ντουλάπα μου στολές
Όλες στο νούμερο αυτού
Αυτού που πάντα ήθελα να με πλησιάσει
Η απόσταση ορατή
Κι άμα σπάσει θα κρυφτεί
Στο πηγούνι η τρίχα πρώτα εξασθενεί
Κι ας ξέρω ούτε μετράει αυτό στον κόσμο του
Το μισό άδειο ποτήρι μου θα φταίει
Μπορεί και ερωτεύεται τα λόγια μου
Ίσως καταλάβει ποιος τα λέει
Δε θέλω να χει να το λέει
Και να καυχιέται που η περσόνα τον κοιτά
Πάνω μου το βλέμμα του να φέρνει
Όσο είμαι αξύριστος και απλώνω το πλυντήριο
Να λέει τ' όνομά μου κάπως χαμογελαστά
Η δουλειά δεν είναι ενός να δώσει σ' ένα βλέμμα βάρος
Το σενάριο έχει δύο συγγραφείς
Φωτίζουν έξοδοι κινδύνου
Όταν βλέπει τι έχει γράψει
Μα δε κοιτάζουν έτσι οι περαστικοί
Ο χρόνος δεν κυλά όταν εκείνη του μιλά
Και τα βλέφαρά του βγαίνουν να με ψάξουν
Την επόμενη σελίδα θα τη γράφει πάντα αυτός
Και τη σβήνει λίγο πριν να τη διαβάσω
Κι ας ξέρω ούτε μετράει αυτό στον κόσμο του
Το μισό άδειο ποτήρι μου θα φταίει
Μπορεί και ερωτεύεται τα λόγια μου
Ίσως καταλάβει ποιος τα λέει
Δε θέλω να χει να το λέει
Και να καυχιέται που η περσόνα τον κοιτά
Πάνω μου το βλέμμα του να φέρνει
Όσο είμαι αξύριστος και απλώνω το πλυντήριο
Να λέει τ' όνομά μου κάπως χαμογελαστά
Credits
Writer(s): Capétte
Lyrics powered by www.musixmatch.com
Link
Other Album Tracks
© 2024 All rights reserved. Rockol.com S.r.l. Website image policy
Rockol
- Rockol only uses images and photos made available for promotional purposes (“for press use”) by record companies, artist managements and p.r. agencies.
- Said images are used to exert a right to report and a finality of the criticism, in a degraded mode compliant to copyright laws, and exclusively inclosed in our own informative content.
- Only non-exclusive images addressed to newspaper use and, in general, copyright-free are accepted.
- Live photos are published when licensed by photographers whose copyright is quoted.
- Rockol is available to pay the right holder a fair fee should a published image’s author be unknown at the time of publishing.
Feedback
Please immediately report the presence of images possibly not compliant with the above cases so as to quickly verify an improper use: where confirmed, we would immediately proceed to their removal.