Πρόποση στα Παλιά

Κάθε βήμα πίσω, στην καρδιά μου κρατώ
Τις μέρες που αφήσαμε, μα ποτέ δε ξεχνώ
Στα παλιά, στα όνειρα που σβήστηκαν ξανά
Μα το πείσμα μας δε λύγισε, κι είμαστε εδώ δυνατά

Μες στη νύχτα το φεγγάρι μας φωτίζει τη σκηνή
Εκεί που βρήκαμε παρηγοριά σε μια παλιά μελωδία
Κρατώ το ποτήρι μου ψηλά, για κάθε στιγμή
Κι ό,τι χάσαμε, σ' αυτό το τζάμι τώρα ζει

Πρόποση στα παλιά, για όσα είπαμε κι όχι
Για τις στιγμές που μας πνίξαν σαν καπνό στη σιωπή
Πρόποση στα παλιά, σε ό,τι ζήσαμε
Κι όλα όσα αφήσαμε, αλλά ποτέ δε σβήσαμε

Ο χρόνος δε μας χάρισε, μα δε μας έσπασε
Κάθε ανάμνηση κρυμμένη σε μια σκοτεινή γωνιά
Κι όταν οι σκιές πλησιάζουν, στρέφω πίσω ματιά
Εκεί που ο πόνος έγινε δύναμη και ζωή ξανά

Γυαλιά σπασμένα στο πάτωμα, καθρέφτες του μυαλού
Κι εγώ χτίζω απ' την αρχή, κομμάτι το κομμάτι
Στο τέλος, το παρελθόν δε θα με δει να λυγώ
Σ' αυτή την πρόποση, τα παλιά γίνονται φως απ' το σκοτάδι

Πρόποση στα παλιά, για όσα είπαμε κι όχι
Για τις στιγμές που μας πνίξαν σαν καπνό στη σιωπή
Πρόποση στα παλιά, σε ό,τι ζήσαμε
Κι όλα όσα αφήσαμε, αλλά ποτέ δε σβήσαμε

Με κάθε γουλιά, βλέπω τις αναμνήσεις να περνούν
Μαζί τους και εμείς, σε μια θολή γραμμή
Κι όσο κι αν τα χρόνια πονάνε, ξέρεις πως θα έρθουν
Νέα μονοπάτια, νέα αρχή, μα πάντα με μια ρίζα παλιά

Πρόποση στα παλιά, για όσα είπαμε κι όχι
Για τις στιγμές που μας πνίξαν σαν καπνό στη σιωπή
Πρόποση στα παλιά, σε ό,τι ζήσαμε
Κι όλα όσα αφήσαμε, αλλά ποτέ δε σβήσαμε

Στην υγειά μας, λοιπόν, για όσα ήρθαν κι όσα έφυγαν
Για τα παλιά, που μας κράτησαν, για τα νέα που 'ρχονται
Πρόποση, φίλε, γιατί στο τέλος
Το παρελθόν είναι το φως που μας οδηγεί μπροστά