IZDIRAP

(Ruhunu öldüren insan katil değil midir?)
Ruhumu hapseden kader kaderin içinde keder
Bitmeyen bu yolların sonu karanlıktan da beter
Bir ışık görmek için 5 yılımı verdim yeter
Ağlarını ören bu hayat birgün bize de güler
Neden ellerimden kaydı bütün hayat hikayem
Aldığım nefesim verdiğim huzuruma hitaben
Bütün sayfalarım kapansın bu yaşım karanlık
Ve dönmeyeceğini bilmek eskisinden daha hasarlı
Avuçlarım parmak izlerinle doldu sanardım
Beni sevmiyordun sanki sever gibi yapardın
Ve bende inanırdım aşıktım sana kanardım
Yalan sevgileri besleyen bu kalbi kapattım
Gözlerim karardı bu ruha acı çekmek intihar
Çektiğim ızdırap biter bu garip birer imtihan
O kadar darbe yedim hiç düşünmedim ki intikam
Mutlu olmanın yansımasıydı işte bu kindi bak
Gördüğün gözlerim görmediğin bu kalbin aynası
Bi günde kalbim ızdıraptan cayır cayır yanmasın
Yaşamla ölüm nefes verdiğim kadar hiç almadım
Bu yüzden ruhumun içinde gram sevgi kalmadı
Başım dönerdi tedaviyi dumanlarda arardım
Bu yüzden aldığım nefesim gözlerimi kapattı
Hislerim gerçek yazdığım duygu Sözleri karattı
Ölen bu ruhum için son kez bileklerimi kanattım
Aşk nasıl da bedeni böylesine parçalar
Ve bende size sunuyorum böylesine parçalar
Keşke bir tek gözlerimde güneş olsa her sabah
Dökülen dudaklarımdan ve gözlerimden alçalan
Adımla sokaklarını gezdiğim bu şehir dar gelir
Ve bir gün anlarsın gözlerimde gram sevgi yok
Zamansa kazandığım bütün duygulari yok eder
Zamanla kazandığım şey ruhuma işleyen keder
Şimdi kalem sana değil kağıda alışık
Kalbim fazla karanlık geliceksen al ışık
Ay ışık yansıttığında düşüncem karışır
Bu dünyamda gerçekleşen en zorlu savaşım
Sorular cevapsız kalırken avuçlarım semada
Çıkış yolu ararken neden hep başımda belalar
Neden dostlarım elimden teker teker kaydılar
Hissettiğim tüm hisleri dikenli telle sardılar
Etrafım karanlık hislerim karanlıktan karanlık
Yazdığım sözlerse sigaramdan bi hayli zararlı
Ruhumsa bu bedende açtığı savaşta kararlı
Öyle hissettim öldüren şeyler de yararlı
Ve bense öldüm ölüm bazen ruhani böyle olur
Ve sonra bakarsın en güzel duyguların yok olur
Dört duvarla çevirdiğin mezarlıkların içinde
Kapanan gözlerin en güzel duygularla son bulur
Hangi hayallerim mutlu bir gecenin sonuydu
Her gece ölmek isteyen bi gencin hazin sonuydu
Çünkü intihar zaten ölen bir kişinin yoluydu
Ve bu benim en ihtişamlı karanlığımın tonuydu
Onca dostumun gözümde vefası hiç kalmadı
Ve bende zaten iyi geleceğini hiç sanmadım
Bu yalan gülüşlere inanmadım ki hiç kanmadım
İhanet eden herkes ateşler içinde yanmalı
Şimdi sana elveda bi gençlik harabe oldu
Bunu yazarken saate baktım bi hayli geç oldu
Gözümün karanlık altlarını ateşlerde yakıyorum
Günaydın sen uyandın bense yeni yatıyorum
(Ve bu benim en ihtişamlı karanlığımın tonuydu)