Stervelingen

Weer een begrafenis achter de rug
Mijn emoties wegen zwaar, heb m'n hart op mijn rug
Ik heb de attitude alsof het me makkelijk lukt
Maar veel momenten kijk ik niet met een lach op terug
Koester ze zolang we leren van ze
Ik probeer nog steeds te wennen terwijl meer veranderd
Hart is heavy maar de sfeer is kalm
We staan nog steeds omdat we leren vallen
Te veel tijd verloren elke les was wijzer worden
We bijten door, de strijd en struggle lijkt erbij te horen
Er schuilen diepe pijnen achter wijze woorden
Yeah

Niet comfortabel aan de oppervlakte
Mijn hoop is ooit te kunnen zeggen dat ik toch ontsnapte
En uit die storm stapte
Of blijkt het toch een zwakte?
Al die kwetsbaarheid
Die vrome gever met emotionele rekbaarheid
Hoofd geheven recht vooruit, de enige weg
We hebben zoveel hoop op beter we geven het weg
De bodem werd een plek van bodemloze inspiratie
Daarboven lijkt perfect, er komen gaf meer frustratie
Ik heb ambitie om te groeien zonder limitaties
Mijn potentie voelen gaat gepaard met irritatie
Ik voel me Remy deze tijden maar je ziet het haast niet
Omdat ik zelf mijn verdriet niet laat zien
Ik verlies relaties
Wat is echt? Te veel belangen en manipulatie
Gaat het goed, ben je omringd en krijg je stimulatie
Heb behoefte aan iets echts en deze feeling gaat diep
Turing test soms lijkt het leven wel een simulatie
Waar wij onszelf naar nieuwe levels tillen
Zodra we alle antwoorden bij onszelf vinden
We werden slimmer maar dat maakte nooit de pressure minder
Dus soms ben ik stiller om te reflecteren
Over alle wendingen en kenteringen
Wat maakte mij ineens de spreker voor ellendelingen
Verre van een held in mijn directe kringen
Ze halen hopelijk een les uit wat ik heb te leren
Hangen met verkeerde mensen gaat potentie killen
Zoek geen respect in kringen waar ze me niet respecteren
'tis niet mijn taak om jou misvattingen te restoreren
Het is oké als mijn opvattingen niet resoneren
Ik ben te vinden met mijn enkelingen
Iedereen gelijk we adoreren hier geen stervelingen
Wat zijn de dingen die we echt begeren
En wat maakt het dat we het niet krijgen maar toch verder willen?

Waar doe ik het voor?
Voel ik het nog?
Als het antwoord nee is
Dan waarom doe ik het toch
En ga ik nog door?
Voelt alsof ik jaren verloor
Maar de weg terug is langer dus ik waag het erop
Met schaamte en trots de obstakels stapelen op
Het kost tranen maar het laat me niet los
Ik volg een droom waarvan ik soms niet weet hoe het voelde
Want de gevoelens van die droom zijn inmiddels gewoon
Is dit je mooiste dag met me dan herinner me zo
Ik wil niet in je hoofd zitten hoe ik zit in me hoofd
Ik geef een beetje licht aan je tot mijn licht is gedoofd
Dus hopelijk geef ik je lichtelijk hoop
Wanneer je zit in de knoop
Ik kan wel zeggen liefde kom me toe
Al geef ik jou me laatste rooie cent
Ik kan alleen maar kiezen wat ik voor je doe
Maar helaas kan ik niet kiezen wie ik voor je ben

Wie was ik voor je op mijn uitvaart?
Was m'n leven alle ruis waard?
Niemand kiest wanneer het lichtje uitgaat
Ik leef en leer alsof het -