Coalliers
Σε πολιτείες του Καναλιού, στο Λίβερπουλ, στο Σουάνς
Βλέπει κανείς πρωί πρωί, στους ντόκους με τα κρένια
Κάποιους που δε μοιάζουνε πολύ για ναυτικοί
Και στα καράβια οδεύουνε γελώντας δίχως έννοια
Πέντε έξι οργιές τα μπάρκα τους κι όμοια τόσο πολύ
Που ως να τα βρουν κουράζονται πολλές φορές στη ράδα
Πλώρη ψηλή ψαράδικη, φουγάρο μυτερό
Κι είναι το πιο μεγάλο τους ταξίδι μια βδομάδα
Ένα βρακί ασιδέρωτο φοράνε βρομερό
Και μια φανέλα από φιλέ χειμώνα καλοκαίρι
Ένα μαντίλι της φωτιάς δεμένο στο λαιμό
Και περπατάν τρεκλίζοντας πιασμένοι από το χέρι
Όμως περνούν το τρομερό κανάλι του Saint George
Κι ορθοπλωρίζουνε για κει που κυβερνάει το πούσι
Που τα καραβοφάναρα, βογκώντας τρομερά
Τρελαίνουνε τον άμαθο που θα τα προτακούσει
Περήφανοι του Ατλαντικού διαβαίνουν τα νερά
Των φαναριών ακολουθώντας πάντα τις σειρήνες
Χορεύοντας ένα χορό στα κύματα αλαφρό
Που οι ναυτικοί των φορτηγών τα λέμε μπαλαρίνες
Περήφανοι του Ατλαντικού διαβαίνουν τα νερά
Των φαναριών ακολουθώντας πάντα τις σειρήνες
Χορεύοντας ένα χορό στα κύματα αλαφρό
Που οι ναυτικοί των φορτηγών τα λέμε μπαλαρίνες
Οι Φλαμαντέζοι ναυτικοί γελάν και λένε πως
Οι Εγγλέζοι τους πνιγμένους τους κλαίνε μια μέρα μόνο
Μα να 'θελαν περσότερο δε θα 'χανε καιρό
Δέκα απ' αυτά σαν φύγουνε, γυρνάνε πέντε μόνο
Από συνήθεια παίρνουνε σε χρήμα την τροφή
Ψωνίζουνε λιγάκι χαμ κι ένα κουτί με βρόμη
Μα το 'χουν προτιμότερο να πιούνε τα λεφτά
Πριν φύγουν και να τους τραβούν στερνή στιγμή οι λοστρόμοι
Από συνήθεια παίρνουνε σε χρήμα την τροφή
Ψωνίζουνε λιγάκι χαμ κι ένα κουτί με βρόμη
Μα το 'χουν προτιμότερο να πιούνε τα λεφτά
Πριν φύγουν και να τους τραβούν στερνή στιγμή οι λοστρόμοι
Μα είναι τα καλύτερα που γνώρισα παιδιά
Μπαρκάρουνε τρεκλίζοντας, πάντα δυο δυο πιασμένοι
Και δίχως να το νιώσουνε καλά, πολλές φορές
Βουλιάζουν με τα μπάρκα τους γελώντας μεθυσμένοι
Μα είναι τα καλύτερα που γνώρισα παιδιά
Μπαρκάρουνε τρεκλίζοντας, πάντα δυο δυο πιασμένοι
Και δίχως να το νιώσουνε καλά, πολλές φορές
Βουλιάζουν με τα μπάρκα τους γελώντας μεθυσμένοι
. . .
Μα είναι τα καλύτερα που γνώρισα παιδιά
Μπαρκάρουνε τρεκλίζοντας, πάντα δυο δυο πιασμένοι
Και δίχως να το νιώσουνε καλά, πολλές φορές
Βουλιάζουν με τα μπάρκα τους γελώντας μεθυσμένοι
Μα είναι τα καλύτερα που γνώρισα παιδιά
Μπαρκάρουνε τρεκλίζοντας, πάντα δυο δυο πιασμένοι
Και δίχως να το νιώσουνε καλά, πολλές φορές
Βουλιάζουν με τα μπάρκα τους γελώντας μεθυσμένοι
Βλέπει κανείς πρωί πρωί, στους ντόκους με τα κρένια
Κάποιους που δε μοιάζουνε πολύ για ναυτικοί
Και στα καράβια οδεύουνε γελώντας δίχως έννοια
Πέντε έξι οργιές τα μπάρκα τους κι όμοια τόσο πολύ
Που ως να τα βρουν κουράζονται πολλές φορές στη ράδα
Πλώρη ψηλή ψαράδικη, φουγάρο μυτερό
Κι είναι το πιο μεγάλο τους ταξίδι μια βδομάδα
Ένα βρακί ασιδέρωτο φοράνε βρομερό
Και μια φανέλα από φιλέ χειμώνα καλοκαίρι
Ένα μαντίλι της φωτιάς δεμένο στο λαιμό
Και περπατάν τρεκλίζοντας πιασμένοι από το χέρι
Όμως περνούν το τρομερό κανάλι του Saint George
Κι ορθοπλωρίζουνε για κει που κυβερνάει το πούσι
Που τα καραβοφάναρα, βογκώντας τρομερά
Τρελαίνουνε τον άμαθο που θα τα προτακούσει
Περήφανοι του Ατλαντικού διαβαίνουν τα νερά
Των φαναριών ακολουθώντας πάντα τις σειρήνες
Χορεύοντας ένα χορό στα κύματα αλαφρό
Που οι ναυτικοί των φορτηγών τα λέμε μπαλαρίνες
Περήφανοι του Ατλαντικού διαβαίνουν τα νερά
Των φαναριών ακολουθώντας πάντα τις σειρήνες
Χορεύοντας ένα χορό στα κύματα αλαφρό
Που οι ναυτικοί των φορτηγών τα λέμε μπαλαρίνες
Οι Φλαμαντέζοι ναυτικοί γελάν και λένε πως
Οι Εγγλέζοι τους πνιγμένους τους κλαίνε μια μέρα μόνο
Μα να 'θελαν περσότερο δε θα 'χανε καιρό
Δέκα απ' αυτά σαν φύγουνε, γυρνάνε πέντε μόνο
Από συνήθεια παίρνουνε σε χρήμα την τροφή
Ψωνίζουνε λιγάκι χαμ κι ένα κουτί με βρόμη
Μα το 'χουν προτιμότερο να πιούνε τα λεφτά
Πριν φύγουν και να τους τραβούν στερνή στιγμή οι λοστρόμοι
Από συνήθεια παίρνουνε σε χρήμα την τροφή
Ψωνίζουνε λιγάκι χαμ κι ένα κουτί με βρόμη
Μα το 'χουν προτιμότερο να πιούνε τα λεφτά
Πριν φύγουν και να τους τραβούν στερνή στιγμή οι λοστρόμοι
Μα είναι τα καλύτερα που γνώρισα παιδιά
Μπαρκάρουνε τρεκλίζοντας, πάντα δυο δυο πιασμένοι
Και δίχως να το νιώσουνε καλά, πολλές φορές
Βουλιάζουν με τα μπάρκα τους γελώντας μεθυσμένοι
Μα είναι τα καλύτερα που γνώρισα παιδιά
Μπαρκάρουνε τρεκλίζοντας, πάντα δυο δυο πιασμένοι
Και δίχως να το νιώσουνε καλά, πολλές φορές
Βουλιάζουν με τα μπάρκα τους γελώντας μεθυσμένοι
. . .
Μα είναι τα καλύτερα που γνώρισα παιδιά
Μπαρκάρουνε τρεκλίζοντας, πάντα δυο δυο πιασμένοι
Και δίχως να το νιώσουνε καλά, πολλές φορές
Βουλιάζουν με τα μπάρκα τους γελώντας μεθυσμένοι
Μα είναι τα καλύτερα που γνώρισα παιδιά
Μπαρκάρουνε τρεκλίζοντας, πάντα δυο δυο πιασμένοι
Και δίχως να το νιώσουνε καλά, πολλές φορές
Βουλιάζουν με τα μπάρκα τους γελώντας μεθυσμένοι
Credits
Writer(s): Dimitrios Charalampous Poporis
Lyrics powered by www.musixmatch.com
Link
© 2024 All rights reserved. Rockol.com S.r.l. Website image policy
Rockol
- Rockol only uses images and photos made available for promotional purposes (“for press use”) by record companies, artist managements and p.r. agencies.
- Said images are used to exert a right to report and a finality of the criticism, in a degraded mode compliant to copyright laws, and exclusively inclosed in our own informative content.
- Only non-exclusive images addressed to newspaper use and, in general, copyright-free are accepted.
- Live photos are published when licensed by photographers whose copyright is quoted.
- Rockol is available to pay the right holder a fair fee should a published image’s author be unknown at the time of publishing.
Feedback
Please immediately report the presence of images possibly not compliant with the above cases so as to quickly verify an improper use: where confirmed, we would immediately proceed to their removal.