hiçbir şey değişmedi

evet hiç bir şey değişmedi
senelerdir içinde bulunduğum hayattan
uzun süredir hiç keyif almamaktayım
belki bu benimle alakalıdır
ne kadar karamsar ve depresif olduğumla
belki
belki de hayatıma aldığım insanlarla
ama kimseyi suçlayamam
olsun deyip devam ettim bugüne kadar
son bir kaç aydır devam edemediğimi
belki de eski huzurlu hissettiğim zamanlarla
kafamın içinde buluşmak için
her şeyi hatırlamaya ve hatırlatmaya başladım kendime
dinlediğim şarkılar izlediğim şeyler
hep dört beş sene öncesinin içerikleri olmaya başladı
gerçekten algılayamadığımın ötesinde bir gerçeklik kaybı yaşıyorum
nasıl herkes bu kadar iyi ilerleyebilir diye düşünüyorum
aslında iyi ilerlemeseler bile
durmadan planlar yapıp erteliyor
bi şey başardım diyip kendimi kandırıyorum
genel olarak baksak aslında
daha 21 yaşında genç bir bireyim
ama işte hayat öyle hissettirmiyor
nereye gidersem gideyim
o eskiden olan
saf duygularım saf mutluluklarım yok
her şey yerini durmadan beslediğim
egoma ve sahte duygulara bırakmış bir vaziyette
keşke demekten sıkılmış biriyim artık
yaptıklarımdan pişman değilim ama
her bir yıl geçtikçe daha da sona yaklaşıyor gibi hissediyorum
çok yaşamayacağım gibi belki anksiyetedir
belki başka bi şey
ama bildiğim bi şey var ki aslında gerçekten iyi yapabildiğim şeyler varken bunları harcıyor olmak
müzik yapmak veya sporlarla ilgilenmek değil
ben konuşmayı seviyorum
kendimi anlatmayı
bir şeyler üzerine saatlerce tartışmayı
galiba ya da o kadar uzun süredir dolmuşum ve kendimi arıyorum ki bunda iyi olduğumu düşünüyorum
kendimle çelişmekten sıkıldım
içimde bulunan bütün bu kaosun sonu ne zaman gelecek bilmiyorum
o yüzden sadece bekliyorum
bekliyorum
ve
bekliyorum