Cognac
Ortiz got the fuego, comprende?
Τι λέει αδερφούλη;
Ρίξ' το κάτω
Το κάνω τόσα χρόνια που είμαι άνετος μ' αυτό
Όπως στη ζούγκλα τα λιοντάρια ή στη βροχή τα σαλιγκάρια
Όπως στη τσόχα είναι τα ζάρια ή μες στο νερό τα ψάρια
Ρονάλντο, το φαινόμενο, με τα 95άρια
We the best, fuck the rest, every day no rest
Say hello to all my friends, city boys, city girls
Αμφισβητούνε τα ρεκόρ που καταρρίπτω
Αλλάζω τα παπούτσια και πηδάω σαν τον Μίλτο
Πάνω από το χώμα που μέσα θάβουν τις ελπίδες μας
Πάνω από τα ραντάρ που φωτογραφίζουν τις πινακίδες μας
Δε χάνουμε το δρόμο μας, πάνω σε ραφτά οι πυξίδες μας
Αν είναι ποτέ να πνιγούμε, τότε ας είναι από τις αλυσίδες μας
Όλοι οι ράπερς περιμένουν από εμένα ένα κουπλέ
Ένας-ένας σαν ουρά σε τουρνικέ
Εγώ οδηγάω και κοιτάω όσα δεν μπόρεσαν να εκφράσουνε ποτέ
Με θλιμμένα μάτια πίσω απ' τα φιμέ
Έχω στην πλάτη μου καμπούρα, να κουβαλάω την κουλτούρα
Από το Μύλο στο Καυτατζόγλειο και απ' τον Σαντάμ ως τη Χαρούλα
Κάποτε ήτανε το ροκ, τώρα το ραπ μιλάει τις νύχτες
Με πιο απαίδευτους αλήτες και σπαθιά που αφήνουν τρύπες
Λένε πως η θέα εδώ έχει κάτι τόσο όμορφο
Όταν δεν έχει σύννεφα, μπορείς να δεις τον Όλυμπο
Αν χάσεις το παιδί σου σε ένα πάρκινγκ υπόγειο
Οι θεοί κοιτούσαν πάλι από την άλλη στην υδρόγειο
Λες δε σου καίγεται καρφί, ό,τι είναι, είναι
Λες πως έτσι είναι η ζωή, ό,τι είναι, είναι
Όταν πληγώσεις όσους ξες και είσαι εσύ αυτός που φταις
Θέλω πάλι να μου λες ό,τι είναι, είναι
Τα προβλήματα εδώ λύνονται με ντράβαλα
Με φορτωμένα αμάξια και δικάβαλα
Για αυτό να 'χεις το νου σου στις στροφές
Μη χύνουμε κονιάκ πάνω στα μάρμαρα
Πίνω καφέ στη Ναβαρίνου, στο εικοσιτετράωρο απ' έξω
Λένε αφού είναι όπως τα λες εδώ, γιατί δε φεύγεις έξω;
Δεν είμαι ο Hova, ούτε ο Biggie, ούτε ο 50, ούτε ο Esco
Καλή η Νέα Υόρκη αλλά δεν έχει freddo espresso
Όλους μας κρατάει εδώ ένα αόρατο χέρι
Βγαίνει μεσάνυχτα απ' το Θερμαϊκό και φτάνει ως τη Θέρμη
Μ' έχει έξω ώσπου να σβήσει το τελευταίο αστέρι
Λέω καλημέρα σε όλα τα αδέρφια μου τρεις η ώρα το μεσημέρι
Τι λέει; Αν έδεσαν τον, ποιος φταίει;
Μάλλον αυτός που τον ρουφιάνεψε
Η πιάτσα είναι μεγάλη κουτσομπόλα και από αυτό επωφελούμαστε
Μ' όλες τις μαλακίες που ασχολούμαστε
Καμιά φορά είναι βαρετά εδώ γύρω
Γερόντια στα μπαλκόνια, κοιτάν το κενό εδώ γύρω
Τζάμια σπάνε από μπάλες ποδοσφαίρου εδώ γύρω
Έχει ταϊσμένα αφεντικά και πεινασμένα σκυλιά εδώ γύρω
Αυτό είναι για όλους τους γονείς που κάνουνε τα μαγικά τους
Και καταφέρνουν να παρέχουν στα παιδιά τους
Ας μη δέχονται ποτέ πως για να βγάλουν τα λεφτά τους
Κινδυνεύουν να πεθάνουν με τα ρούχα της δουλειάς τους
Μάλλον το '90 ήταν καλύτερα
Με κάτω από τα τάβλι πεντοχίλιαρα
Πιστεύαμε σειρές και διαφημίσεις
Ώσπου μας καλωσόρισε το σήμερα
Λες δε σου καίγεται καρφί, ό,τι είναι, είναι
Λες πως έτσι είναι η ζωή, ό,τι είναι, είναι
Όταν πληγώσεις όσους ξες και είσαι εσύ αυτός που φταις
Θέλω πάλι να μου λες ό,τι είναι, είναι
Τα προβλήματα εδώ λύνονται με ντράβαλα
Με φορτωμένα αμάξια και δικάβαλα
Για αυτό να 'χεις το νου σου στις στροφές
Μη χύνουμε κονιάκ πάνω στα μάρμαρα
We the best, fuck the rest, every day no rest
Say hello to all my friends, city boys, city girls
Για όλους τους πεσμένους στρατιώτες στο πεδίο μάχης που λέγεται ζωή
Ρίξε λίγο κονιάκ στο πάτωμα
R.I.P
Τι λέει αδερφούλη;
Ρίξ' το κάτω
Το κάνω τόσα χρόνια που είμαι άνετος μ' αυτό
Όπως στη ζούγκλα τα λιοντάρια ή στη βροχή τα σαλιγκάρια
Όπως στη τσόχα είναι τα ζάρια ή μες στο νερό τα ψάρια
Ρονάλντο, το φαινόμενο, με τα 95άρια
We the best, fuck the rest, every day no rest
Say hello to all my friends, city boys, city girls
Αμφισβητούνε τα ρεκόρ που καταρρίπτω
Αλλάζω τα παπούτσια και πηδάω σαν τον Μίλτο
Πάνω από το χώμα που μέσα θάβουν τις ελπίδες μας
Πάνω από τα ραντάρ που φωτογραφίζουν τις πινακίδες μας
Δε χάνουμε το δρόμο μας, πάνω σε ραφτά οι πυξίδες μας
Αν είναι ποτέ να πνιγούμε, τότε ας είναι από τις αλυσίδες μας
Όλοι οι ράπερς περιμένουν από εμένα ένα κουπλέ
Ένας-ένας σαν ουρά σε τουρνικέ
Εγώ οδηγάω και κοιτάω όσα δεν μπόρεσαν να εκφράσουνε ποτέ
Με θλιμμένα μάτια πίσω απ' τα φιμέ
Έχω στην πλάτη μου καμπούρα, να κουβαλάω την κουλτούρα
Από το Μύλο στο Καυτατζόγλειο και απ' τον Σαντάμ ως τη Χαρούλα
Κάποτε ήτανε το ροκ, τώρα το ραπ μιλάει τις νύχτες
Με πιο απαίδευτους αλήτες και σπαθιά που αφήνουν τρύπες
Λένε πως η θέα εδώ έχει κάτι τόσο όμορφο
Όταν δεν έχει σύννεφα, μπορείς να δεις τον Όλυμπο
Αν χάσεις το παιδί σου σε ένα πάρκινγκ υπόγειο
Οι θεοί κοιτούσαν πάλι από την άλλη στην υδρόγειο
Λες δε σου καίγεται καρφί, ό,τι είναι, είναι
Λες πως έτσι είναι η ζωή, ό,τι είναι, είναι
Όταν πληγώσεις όσους ξες και είσαι εσύ αυτός που φταις
Θέλω πάλι να μου λες ό,τι είναι, είναι
Τα προβλήματα εδώ λύνονται με ντράβαλα
Με φορτωμένα αμάξια και δικάβαλα
Για αυτό να 'χεις το νου σου στις στροφές
Μη χύνουμε κονιάκ πάνω στα μάρμαρα
Πίνω καφέ στη Ναβαρίνου, στο εικοσιτετράωρο απ' έξω
Λένε αφού είναι όπως τα λες εδώ, γιατί δε φεύγεις έξω;
Δεν είμαι ο Hova, ούτε ο Biggie, ούτε ο 50, ούτε ο Esco
Καλή η Νέα Υόρκη αλλά δεν έχει freddo espresso
Όλους μας κρατάει εδώ ένα αόρατο χέρι
Βγαίνει μεσάνυχτα απ' το Θερμαϊκό και φτάνει ως τη Θέρμη
Μ' έχει έξω ώσπου να σβήσει το τελευταίο αστέρι
Λέω καλημέρα σε όλα τα αδέρφια μου τρεις η ώρα το μεσημέρι
Τι λέει; Αν έδεσαν τον, ποιος φταίει;
Μάλλον αυτός που τον ρουφιάνεψε
Η πιάτσα είναι μεγάλη κουτσομπόλα και από αυτό επωφελούμαστε
Μ' όλες τις μαλακίες που ασχολούμαστε
Καμιά φορά είναι βαρετά εδώ γύρω
Γερόντια στα μπαλκόνια, κοιτάν το κενό εδώ γύρω
Τζάμια σπάνε από μπάλες ποδοσφαίρου εδώ γύρω
Έχει ταϊσμένα αφεντικά και πεινασμένα σκυλιά εδώ γύρω
Αυτό είναι για όλους τους γονείς που κάνουνε τα μαγικά τους
Και καταφέρνουν να παρέχουν στα παιδιά τους
Ας μη δέχονται ποτέ πως για να βγάλουν τα λεφτά τους
Κινδυνεύουν να πεθάνουν με τα ρούχα της δουλειάς τους
Μάλλον το '90 ήταν καλύτερα
Με κάτω από τα τάβλι πεντοχίλιαρα
Πιστεύαμε σειρές και διαφημίσεις
Ώσπου μας καλωσόρισε το σήμερα
Λες δε σου καίγεται καρφί, ό,τι είναι, είναι
Λες πως έτσι είναι η ζωή, ό,τι είναι, είναι
Όταν πληγώσεις όσους ξες και είσαι εσύ αυτός που φταις
Θέλω πάλι να μου λες ό,τι είναι, είναι
Τα προβλήματα εδώ λύνονται με ντράβαλα
Με φορτωμένα αμάξια και δικάβαλα
Για αυτό να 'χεις το νου σου στις στροφές
Μη χύνουμε κονιάκ πάνω στα μάρμαρα
We the best, fuck the rest, every day no rest
Say hello to all my friends, city boys, city girls
Για όλους τους πεσμένους στρατιώτες στο πεδίο μάχης που λέγεται ζωή
Ρίξε λίγο κονιάκ στο πάτωμα
R.I.P
Credits
Writer(s): Lex
Lyrics powered by www.musixmatch.com
Link
Other Album Tracks
© 2025 All rights reserved. Rockol.com S.r.l. Website image policy
Rockol
- Rockol only uses images and photos made available for promotional purposes (“for press use”) by record companies, artist managements and p.r. agencies.
- Said images are used to exert a right to report and a finality of the criticism, in a degraded mode compliant to copyright laws, and exclusively inclosed in our own informative content.
- Only non-exclusive images addressed to newspaper use and, in general, copyright-free are accepted.
- Live photos are published when licensed by photographers whose copyright is quoted.
- Rockol is available to pay the right holder a fair fee should a published image’s author be unknown at the time of publishing.
Feedback
Please immediately report the presence of images possibly not compliant with the above cases so as to quickly verify an improper use: where confirmed, we would immediately proceed to their removal.