Άχρηστα Βιβλία

Το πλοίο παρασύρεται, τα πανιά του φθαρμένα
Γεμάτο βιβλία που ποτέ δεν θα ανοίξω
Όχι για τη σοφία, ούτε για την αλήθεια
Μόνο κενά ηχώ μιας χαμένης νιότης

Κάθομαι στην πλώρη του πλοίου
Που πραγματικά έχει μια περίεργη όψη

Οι σελίδες ψιθυρίζουν σε άγνωστες γλώσσες
Χάρτες που οδηγούν στο πουθενά, σπόροι που δεν φυτεύτηκαν ποτέ
Τα κρατώ κοντά μου, ο εύθραυστος θησαυρός μου
Η σιωπή τους μιλάει για φόβους που αγνοώ

Πλέουμε μέσα σε καταιγίδες αμφιβολιών
Κύματα γνώσης που συντρίβονται παντού
Ποια η αξία των βιβλίων αν η ψυχή δεν τα διαβάζει
Άχρηστοι θησαυροί, μια πίστη χωρίς φως

Ο βασιλιάς Πτολεμαίος συγκέντρωσε τα μεγάλα λόγια του κόσμου
Μια τεράστια βιβλιοθήκη, αλλά τα πουλιά σιώπησαν
Διέταξε να συγκεντρώσουν όλα τα βιβλία του κόσμου
Αλλά δεν απέκτησε όφελος ούτε θέσπισε δικαιοσύνη

Και εγώ είμαι εδώ, με τα ράφια μου γεμάτα
Κλειστά βιβλία καθώς περνούν τα χρόνια
Το καθένα μια υπόσχεση που δεν τήρησα
Το βάρος τους με τραβάει σε ανεκπλήρωτα όνειρα

Σεμπάστιαν Μπραντ, το αίμα μου, το παρελθόν μου
Η σοφία σου μιλάει μέσα από το σκοτάδι
Αποκωδικοποίησε αυτά τα λόγια, κάνε τη μουσική τον οδηγό σου
Γιατί η γνώση αναβιώνει όταν γίνεται μελωδία

Αν τα βιβλία δεν μπορούν να τραγουδήσουν, ας κλάψουν
Με νότες που διαπερνούν τον άγριο ουρανό
Τα πανιά είναι συγχορδίες, ο άνεμος είναι τραγούδι
Ο πρόγονός μου ήξερε πού πραγματικά πηγαίνουμε

Πλέουμε μέσα σε καταιγίδες αμφιβολιών
Κύματα γνώσης που συντρίβονται παντού
Αλλά τώρα τα πανιά ψιθυρίζουν μελωδίες
Μετατρέποντας αυτή την τρέλα σε αρμονία

Σεμπάστιαν Μπραντ, η σοφία σου παραμένει
Μια μελωδία που γαληνεύει τους φόβους μας
Τα πανιά λάμπουν, το πλοίο προχωράει
Καθοδηγούμενο από τις νότες ενός αρχαίου τραγουδιού

Αποκωδικοποίησε το μήνυμα, άφησέ το να τραγουδήσει
Και δες τι μπορεί να φέρει η αρμονία