Çocukluk

Şimdi çocukluğumla kıyaslayınca umudumu
Farkettim ki çokça azalmış
Kalbim bu yalancı dünyanın ve de insanlarının
Yalan tavırlarına çoktan alışmış

Şimdi çocukluğumla kıyaslayınca umudumu
Farkettim ki çokça azalmış
Kalbim bu yalancı dünyanın ve de insanlarının
Yalan tavırlarına çoktan alışmış

Belki ben de onun parçası oldum
Gidilen yoldan dönemez oldum
Taşların altına elimi koyamaz oldum

Ya da umutlar yeşermişti
Ama gözlerim körelmişti
Bu yüzden onları da seçemez oldum

Yaraları tuzla, acıyla sardım ben
Belki bu sabrım, inancım Adem'den
Bulamadım aklıma göre bir Havva ben
Ve yine başa döndüm hep bu kalbim yüzünden

Belki ben de onun parçası oldum
Gidilen yoldan dönemez oldum
Taşların altına elimi koyamaz oldum

Ya da umutlar yeşermişti
Ama gözlerim körelmişti
Bu yüzden onları da seçemez oldum

Ah kalbim sus artık, sus
Başıma bela açtın
Aklım bana yetmezken onu da yaktın

Ah kalbim geç kaldın, geç
Şimdi bir günahkarsın
Seni bu garip halinle kim ne yapsın?

Yaraları tuzla, acıyla sardım ben
Belki bu sabrım, inancım Adem'den
Bulamadım aklıma göre bir Havva ben
Ve yine başa döndüm hep bu kalbim yüzünden

Yaraları tuzla, acıyla sardım ben
Belki bu sabrım, inancım Adem'den
Bulamadım aklıma göre bir Havva ben
Ve yine başa döndüm hep bu kalbim yüzünden

Yaraları tuzla, acıyla sardım ben
Belki bu sabrım, inancım Adem'den
Bulamadım aklıma göre bir Havva ben
Ve yine başa döndüm hep bu kalbim yüzünden