Liefde (met Michael Bryan)

ik ken een vrouw en ze is aangerand, achtergelaten en nagefloten
verslaafd geworden van lage wallen en het ritje van haar reis is naar de klote
en aangekomen werd ze leeggezogen door dr eigen dochters en dr eigen zonen
niet te herkennen met hun eigen ogen als een vreemde zo voorbij gelopen
maar ze is verstoten dan is het kil en koud, donker, duister, stil en grauw
ze is een mooie vrouw sterk en puur ademt lucht, water en vuur
geen oog om oog geen tand om tand na iedere klap een andere wang is
en ze hoopt zo dat ze wat veranderen kan want als ze wel terug slaat wat veranderd er dan
de jing en de jang zijn een grijs gebied voel de haat je begrijpt het niet
woede, angst, pijn en verdriet
er is zoveel dat jij niet ziet er is zo veel dat jij niet hoort
ze schreeuwd om hulp je verstaat geen woord
bloed aan je handen zo geen moord
zo eindeloos is het gevecht
tussen goed en kwaad
steeds zwakker wordende liefde
in haar strijd met haat
de mensen zien niet in hoeveel zij lijd
ze is haar dochter zelfs al bijna kwijt
als iemand haar wil helpen
is het straks te laat
ze voelt zich eenzaam en verslagen
uitgeput van de dagen hoelang kan ze dit verdragen
bij vlagen laat ze een traan maar je zult haar nooit horen vragen
en nooit horen klagen
alleen de pijn herrinnert haar dat ze nog leeft
en ondanks alles wat ze geeft dat alles wat zij heeft
hoop is haar laatste adem en ze zucht
ze voelt zich zo verraden maar wij zien niet dat ze lijd
ze schreeuwd niet om genade straks verlaat ze deze aarde
en dan zijn we haar kwijt
de tijd is aangebroken dat de ogen open gaan
de angst word overwonnen en de harten gaan open staan
voor elkaar en zo voor haar want uit haar schoot zijn wij geboren
zij is alles voor deze mensen zonder haar zijn wij verloren
zo eindeloos is het gevecht
tussen goed en kwaad
steeds zwakker wordende liefde
in haar strijd met haat
de mensen zien niet in hoeveel zij lijd
ze is haar dochter zelfs al bijna kwijt
als niemand haar wil helpen
is het straks te laat
er is hoop voor de toekomst nee het is nog niet te laat
kunnen we met z'n allen zorgen dat het beter gaat
vergeet de haat en vecht voor ons bestaan
laat haar leven
en als je naar jezelf in de spiegel kijkt
kun je dan nog zeggen zij is trots op mij
want welke fouten jij ook maakt
hij zal jou vergeven
ohoho
zo eindeloos is het gevecht
tussen goed en kwaad
steeds zwakker word de liefde
in haar strijd met haat
de mensen zien niet in hoeveel zij lijd
ze is haar dochter zelfs al bijna kwijt
als niemand haar wil helpen
is het straks te laat