Ro Sar Beneh

رو سر بنه به بالین، تنها مرا مرا رها کن
ترک من خراب شبگرد مبتلا کن
ماییم و موج سودا، شب تا به روز به روز تنها
خواهی بیا ببخشای، خواهی برو برو برو جفا کن
خواهی برو جفا کن، خواهی برو جفا کن

دلا غافل ز سبحان، ز سبحانی چه حاصل
اسیر نفس شیطانی، چه حاصل
تو که ناخوانده ای علم علم سماوات
تو که نابرده ای ره در خرابات
تو قدر خود نمی دان، نمی دانی دانی چه حاصل
تو قدر خود نمی دان، نمی دانی چه حاصل

ماییم و آب دیده، در کنج غم خزیده
وز آب دیده ما این سنگِ آسیا کن
بر شاه خوبُرویان واجب وفا نباشد
ای زردُروی عاشق تو صبرُ کن وفا کن
تو صبرُ کن، وفا کن
تو صبرُ کن، وفا کن
بکن، وفا کن

ماییم و آب دیده، در کنج غم خزیده
وز آب دیده ما این سنگِ آسیا کن
بر شاه خوبُرویان واجب وفا نباشد
ای زردُروی عاشق تو صبرُ کن وفا کن
تو صبرُ کن، وفا کن
تو صبرُ کن، وفا کن
تو صبرُ کن، وفا کن

At night, cities lit up
Gypsy woman talks to my mother
People are strange then when you are stranger
Faces look ugly when you're alone
When you're alone
When you're alone
When you're alone
When you're alone
When you're alone
When you're alone
When you're alone

رو سر بنه به بالین، تنها مرا رها کن
ترک منِ منِ خراب شبگرد مبتلا کن
ماییم و موج سودا، شب تا به روز تنها
خواهی بیا ببخشای، خواهی برو جفا کن

ماییم و آب دیده، در کنج غم خزیده
وز آب دیده ما هین سنگِ آسیا کن
گر اژدهاست بر ره، عشق است چون زمرد
از برق این زمرد هین دفع اژدها کن