Kvilelaus

Ei stemme eg høyrer
frå urgamal tid.
Kviskvarar eit stev åt meg.
Om folka som bur og vandrer på jorda
med lengslar heim til ein Gud.

Ein tryggleik så stor
og ein kjærleik så raus.
Dei kan ikkje vera aleine!
Dei trenger ei tru og eit håp,
noko som lettar ei pine.

For livet er mektig,
og livet er stort!
Kva skal ein eigentleg meine,
om kva ein no er, og kva ein no gjer?
Det er ikkje så enkelt å sei det.

Så mange tankar
gjev ingen svar.
Dei lurar seg sjølv for det meste!
Kjem det ein dag då all ting blir bra?
Blir urgamal pine til glede?

For tider har kome
og tider har gått.
Men tida er no for dei fleste!
Og folket det ber medan Gudane ler.
Mot himmelen dei ser for å leva.

For livet er mektig,
og livet er stort!
Kva skal ein eigentleg meine,
om kva ein no er, og kva ein no gjer?
Kva skal ein eigentleg meine,
om kva ein no er, og kva ein no gjer?
Det er ikkje så enkelt å sei det.



Credits
Writer(s): Geirmund Simonsen, Torbjørn Sandvik
Lyrics powered by www.musixmatch.com

Link