Οι Εφτά Νάνοι Στο S/S Cyrenia
Εφτά. Σε παίρνει αριστερά, μην το ζορίζεις
Μάτσο χωράνε σε μια κούφιαν απαλάμη
Θυμίζεις κάμαρες κλειστές, στεριά μυρίζεις
Ο πιο μικρός αχολογάει μ' ένα καλάμι
Γυαλίζει ο Σημ της μηχανής τα δυο ποδάρια
Ο Ρεκ λαδώνει στην ανάγκη το τιμόνι
Μ' ένα φτερό ξορκίζει ο Γκόμπυ τη μαλάρια
Κι ο στραβοκάνης ο Χαράμ πίτες ζυμώνει
Απ' το ποδόσταμο πηδάνε ως τη γαλέτα
Μπορώ ποτέ να σου χαλάσω το χατήρι;
Κόρη ξανθή και γαλανή που όλο εμελέτα
Ποιος ρήγα γιος θε να την πιει σ' ένα ποτήρι
Ραμάν αλλήθωρε, τρελέ, που λύνεις μάγια
Κατάφερε το σταυρωτό του νότου αστέρι
Σωρός να πέσει να σκορπίσει στα σπιράγια
Και πες του κάτω από ένα δέντρο να με φέρει
Ο Τοτ, του λείπει το ένα χέρι μα όλο γνέθει
Τούτο το απίθανο σινάφι να βρακώσει
Εσθήρ, ποια βιβλική σκορπάς περνώντας μέθη;
Ρουθ, δε μιλάς; Γιατί τρεκλίζουμε οι διακόσιοι;
Κουφός ο Σάλαχ το κατάστρωμα σαρώνει
Μ' ένα ξυστρι καθάρισέ με απ' τη μοράβια
Μα είναι κάτι πιο βαθύ που με λερώνει
Γιέ μου που πας; Μάνα, θα πάω στα καράβια
Κι έτσι μαζί με τους εφτά κατηφοράμε
Με τη βροχή, με τον καιρό που μας ορίζει
Τα μάτια σου ζούνε μια θάλασσα, θυμάμαι...
Ο πιο στερνός μ'έναν αυλό με νανουρίζει
Κουφός ο Σάλαχ το κατάστρωμα σαρώνει
Μ' ένα ξυστρί καθάρισέ με απ' τη μοράβια
Μα είναι κάτι πιο βαθύ που με λερώνει
Γιε μου που πας; Μάνα, θα πάω στα καράβια
Μα είναι κάτι πιο βαθύ που με λερώνει
Γιε μου που πας; Μάνα, θα πάω στα καράβια
Μάτσο χωράνε σε μια κούφιαν απαλάμη
Θυμίζεις κάμαρες κλειστές, στεριά μυρίζεις
Ο πιο μικρός αχολογάει μ' ένα καλάμι
Γυαλίζει ο Σημ της μηχανής τα δυο ποδάρια
Ο Ρεκ λαδώνει στην ανάγκη το τιμόνι
Μ' ένα φτερό ξορκίζει ο Γκόμπυ τη μαλάρια
Κι ο στραβοκάνης ο Χαράμ πίτες ζυμώνει
Απ' το ποδόσταμο πηδάνε ως τη γαλέτα
Μπορώ ποτέ να σου χαλάσω το χατήρι;
Κόρη ξανθή και γαλανή που όλο εμελέτα
Ποιος ρήγα γιος θε να την πιει σ' ένα ποτήρι
Ραμάν αλλήθωρε, τρελέ, που λύνεις μάγια
Κατάφερε το σταυρωτό του νότου αστέρι
Σωρός να πέσει να σκορπίσει στα σπιράγια
Και πες του κάτω από ένα δέντρο να με φέρει
Ο Τοτ, του λείπει το ένα χέρι μα όλο γνέθει
Τούτο το απίθανο σινάφι να βρακώσει
Εσθήρ, ποια βιβλική σκορπάς περνώντας μέθη;
Ρουθ, δε μιλάς; Γιατί τρεκλίζουμε οι διακόσιοι;
Κουφός ο Σάλαχ το κατάστρωμα σαρώνει
Μ' ένα ξυστρι καθάρισέ με απ' τη μοράβια
Μα είναι κάτι πιο βαθύ που με λερώνει
Γιέ μου που πας; Μάνα, θα πάω στα καράβια
Κι έτσι μαζί με τους εφτά κατηφοράμε
Με τη βροχή, με τον καιρό που μας ορίζει
Τα μάτια σου ζούνε μια θάλασσα, θυμάμαι...
Ο πιο στερνός μ'έναν αυλό με νανουρίζει
Κουφός ο Σάλαχ το κατάστρωμα σαρώνει
Μ' ένα ξυστρί καθάρισέ με απ' τη μοράβια
Μα είναι κάτι πιο βαθύ που με λερώνει
Γιε μου που πας; Μάνα, θα πάω στα καράβια
Μα είναι κάτι πιο βαθύ που με λερώνει
Γιε μου που πας; Μάνα, θα πάω στα καράβια
Credits
Writer(s): Thanos Mikroutsikos, Nikos Kavvadias
Lyrics powered by www.musixmatch.com
Link
© 2024 All rights reserved. Rockol.com S.r.l. Website image policy
Rockol
- Rockol only uses images and photos made available for promotional purposes (“for press use”) by record companies, artist managements and p.r. agencies.
- Said images are used to exert a right to report and a finality of the criticism, in a degraded mode compliant to copyright laws, and exclusively inclosed in our own informative content.
- Only non-exclusive images addressed to newspaper use and, in general, copyright-free are accepted.
- Live photos are published when licensed by photographers whose copyright is quoted.
- Rockol is available to pay the right holder a fair fee should a published image’s author be unknown at the time of publishing.
Feedback
Please immediately report the presence of images possibly not compliant with the above cases so as to quickly verify an improper use: where confirmed, we would immediately proceed to their removal.