Belki

Dostlarım gider arkadaşlıklarım biter elbet
Ama ben kalırım hatırlanırım da belki
Çıkar mahsülü münasebetleri biter elbet
Ama ben kalırım hatırlanırım da belki

özlemle beklemekteyim hala ilkbaharı ya da yazı
Yüzümü güldürebilen tek şey bu bi dostumun araması
Iyi değilim olamam da sanki her gün kar havası
Çünkü üstümde kara bulutlar göremiyorum hava nasıl

Oradasın kal gitme hiç budur benim bütün derdim
Solun tenli kalbimdeki sıcak küçük figür sensin
Sen gül diye ağlardım ben çocuk gibi ki gülmezdin
Başka birisi güzel yüzünü güldürebilir bi gün belki

Dostlarım gider arkadaşlıklarım biter elbet
Ama ben kalırım hatırlanırım da belki
Çıkar mahsülü münasebetleri biter elbet
Ama ben kalırım hatırlanırım da belki

Yıldızlarımı giyindim üstüme ama ruhum çok zayıf halen
Bana kızma ağzım gel diyoken bile sana dur derse ifadem
Yeni şeyler öğreniyo insan yaklaşınca gerçeğe manen
Ve anlıyosun ki hayat güzel güzel olmayan her şeye rağmen

Sürekli yenilmekteyim hayatımda yok sonran
Hatalarımı anlıyorum ama sen gittikten çok sonra
Yerden kalkmak zor geliyo her tarafım toz toprak
Sanırım dünyadaki en zor şey sonsuza dek dost olmak

Dostlarım gider arkadaşlıklarım biter elbet
Ama ben kalırım hatırlanırım da belki
Çıkar mahsülü münasebetleri biter elbet
Ama ben kalırım hatırlanırım da belki

Dostlarım gider arkadaşlıklarım biter elbet
Ama ben kalırım hatırlanırım da belki
Çıkar mahsülü münasebetleri biter elbet
Ama ben kalırım hatırlanırım da belki