De nozem en de non

Niemand ter aarde weet hoe het eigelijk begon
Het droevige verhaal van de nozem en de non
Van de nozem en de non

Ei in het voorjaar ontmoetten ze elkaar
Ze keken elkaar aan en toen was de liefde daar
Ja, toen was de liefde daar

Sterk is de hartstocht, tijdelijk althans
De non vergat haar plichten en haar rozenkrans
Ze vergat haar rozenkrans

'T is wel te begrijpen, 't gebeurt toch elke dag
De nozem was verloren toen hij in haar ogen zag
Toen hij in haar ogen zag

Ze wandelden in het park in de prille lentezon
En honderdduizend kussen kreeg de nozem van de non
Kreeg de nozem van de non

Een zekere juffrouw Jansen gluurde door de ruit
Ze wist niet wat ze zag en haar ogen puilden uit
En haar ogen puilden uit

Een zekere heer Pieterman zat op zijn balkon
Hij stond stomverbaasd van de reacties van de non
Van de reacties van de non

"Leve de liefde", zei heer Pieterman galant
Maar juffrouw Jansen die belde naar de krant
Ja die belde naar de krant

Daar dachten allen, dat ze 't maar verzon
Dus belden ze de kapelaan en verklikten de non
En, verklikten ze de non

"Kijk", zei de kapelaan: "Da's nou echt weer duivelswerk"
Zogauw ik er niet bij ben, beduveld hij de kerk
Dan beduveld hij de kerk

"In zulke dingen", zei hij: "Ben ik hard als beton"
Ik stuur de politie op het dak van de non
Van de nozen en de non

Dankzij juffrouw Jansen en de kapelaan
Maakte de politie er een einde aan
Ja, d'r kwam een einde aan

De non en de nozem gingen op de bon
Een schop kreeg de nozem, de zenuwen de non
Ja, de zenuwen de non

Want ze liepen namelijk zomaar in het gras
En de politie zei dat dat verboden was
Dat het gras verboden was

Niet om het één of ander, maar omdat het kon
Eindigde de liefde van de nozem en de non
Van de nozem en de non

Volgens Aristoteles weegt een zoen niet zwaar
Volgens de kapelaan is dat nou echt niet waar
Volgens mij... is 't nogal raar