Kader

Adı Kaderdi...
Kadersizliği adında gizliydi
Tanıştığımızda henüz 16'sındaydı
Sapsarı saçları, masmavi gözleri vardı
Yanakları al al, dudakları kirazdı
Gül dalında açmamış goncaydı...

Kirli bir el değmişti beyaz ufuklarına
El ki, kırılası, yok olası, kahrolası
Hain bir niyetin, çirkin soytarısı...
Simitlerimi satıyordum Kilyos sahilinde
Kaderimin, susam taneli simitlerini...

Sabahtı...
Güvercinler, serçeler yaylımdaydı
"Bir gevrek" demişti, mavi gözlü kadın
"Bir gevrek, simitçi" demişti...
Yorgun bakıyordu
Sarı dalgın saçları sonsuz ufuklara yeni sahiller çiziyordu...
Yanına oturmamı istedi, okul çıkışıymış
Kader dalgın ama yarınlara umutlu
Sarı mavi kaldırımlarda evine yürüyormuş
Çakal surat kaldırımdan kapmış Kader'i
Çok ağlamış, yalvarmış, aman dilemiş
Sonra susmuş Kader, kadersizliğine polis abi

Kaderi tanıdığımda bir dilberdi
Gözleri masmavi, hayalleri kapkara
Ama kalbi halen tertemizdi...
Tesadüfen kaderine mazhar olmuş
Kirletildiği yılları duymuş, kahrolmuştum...
Yeter isimli kadının on yıldır sermayesiymiş
İçeriye de bir hayli borcu varmış.
"Adım Kader, lakin kaderin neresindeyim?
Bilmiyorum simitçi
Okul çıkışından beri, canımın acımadığı bir anı hatırlamıyorum
On paraya satıldı kaderim bozuk para niyetine
16'mda hayatım karartıldı, gücüm yetmedi
Durduramadım, kurtulamadım simitçi..."

Pembe kaldırımlarda takunya kafalı
Hamam bakışlı, salyangoz duruşlu
Ve çakal suratlı bir keş, sizi tahrik etti mi?
Siz hiç kendinize aykırı oldunuz mu?
Ve siz durup dururken...
Sarı sıcak, mavi bir masumun kanına girdiniz mi, polis abi?

Bir ara ikimizde sustuk, birden Kader
"Bazen at kendini diyorum şu serin sulara
Kilyos beni tutar mı?" diye boğuk bir sesle
Koyu maviye bakarak iç geçirdi
Ve o sakinliği yok edercesine bir ses
"Yürü lan kahpe!"
Kader ağlıyor, benim burnum kanıyordu
Simitlerim, Kader'in gözyaşlarıyla buluşuyordu...
Kanayan burnuma değil de, polis abi
Kader'in yediği silleye ağlıyordum ben...

Yapma! Dedim it surata
Vurma! Dur! dedim, durmadı...
"Kaybol lan! Gebertirim!" dedi
Ve elini beline götürüp silahını çekti...
Kader 16'sında vurulmuştu
Bugün 26'ydı
Ve ben 16'sında bir çocuktum
16'sında genç kızlık hayallerini
Yarınlarını kaybetmiş bir Kader'i dinliyordum
Ben Kader'i 16'sında tanımıştım ama
"O" 16 değildi
26'dı polis abi...

O gün tası tarağı bocalamıştım
Suratı it iskelesi, bakışları hayvan ötesi caniye...
Hırsımdan rüzgar parçalanıyor
Sular yırtılıyordu, dinmiyordu öfkem
Ne kadar vurursam vurayım çirkin suratına...

Uzatmayım, polis abi
Dayanamadım bu cendereye
Cebimdeki falçatayı çıkartıp
Şah damarını kesince
Danalar gibi böğürmeye başladı, it surat...
Hiç pişmanlık duymadım
Hayata aykırı hissetmedim
Çünkü gözleri gülüyordu Kader'in
Çünkü it soyunun çırpınması
Tiril tiril titremesi
Oluk oluk kanının akması
Bir ömrün en kahpe
En aşağılık duygularla kirletilmesini temizliyordu
Dahası Kader gözlerini yumarken polis abi, başı dikti...
Yüzünde belirgin bir tebessüm vardı...
Neticede Kader'in gözlerinden bir defa göç etmiştim
Ve Kader'in gözyaşları Kilyos'un poyrazına
Ve derin mavilerine karışmıştı bir kere
Benim kaderimde müebbet yazılsa, ne yazar polis abi?

Yaz polis abi, bir hayata son verdim suçluyum
Mutluyum en azından bir Kader yaşıyor
Haa polis abi, simit tablam size emanet
Çıkarsam bir gün
Kader'imin simitlerini yine satacağım
Issız ve tenha parklarda
Kader'imi arıyacağım...

Bir Kader Mahkumunun Hayat Penceresinden...