Να λες και κάνα "όχι"
Αν σε πιλατεύει έρημε κι απόψε η σιωπή
Και ψηλαφίζει το πρόσωπό σου η βουβαμάρα
Αν η σύνδεση με το μυαλό σου έχει κοπεί
Κι αν ότι άκουσες το έκανες γαργάρα
Αν γονατίζεις από του αύριο το βάρος
Κι ούτε στιγμή δεν σηκώνεις ανάστημα
Αν σαν παροπλισμένος στέκεσαι φάρος
Κι είσαι σημάδι μόνο για το βλάσφημα
Σαν το λιοντάρι αν περνάς φλεγόμενα στεφάνια
Και τρομάζεις με του ξυραφιού τη κόχη
Αν δεν σε καρτερεί κανείς στα μακρινά λιμάνια
Καιρός να μάθεις να λες και κάνα όχι
Αν βαρέθηκες τους υπαινιγμούς
Καιρός να μάθεις να λες και κάνα όχι
Αν φοβάσαι τους απότομους γκρεμούς
Καιρός να μάθεις να λες και κάνα όχι
Αν η γιορτή είναι δικιά τους επινόηση
Καιρός να μάθεις να λες και κάνα όχι
Αν δεν σου φτάνει απλά η συγχώρεση
Καιρός να μάθεις να λες και κάνα όχι
Αν δεν αντέχεις τη φήμη να περιφρονείς
Κι όσοι θυμούνται εύχεσαι για να πεθάνουν
Αν απ'το τέλος της ουράς περιμένεις να φανείς
Σε περιπαίζουν όσοι έμαθαν να χάνουν
Αν δεν ξετρυπώνεις ούτε ένα χαμόγελο
Σε χωράφι με χιλιάδες ηλιοτρόπια
Κι αν ότι είσαι ζωντανός σου μοιάζει ανώφελο
Γιατί ρουφάς την ατυχία απ'τα ηλιοτρόπια
Αν αρματώνεσαι με ψέμα από το χθες
Και ρίχνεις άσκοπα ενώ κινούνται οι στόχοι
Κι αν μαλάκα σε έκανε το προφανές
Καιρός να μάθεις να λες και κάνα όχι
Και ψηλαφίζει το πρόσωπό σου η βουβαμάρα
Αν η σύνδεση με το μυαλό σου έχει κοπεί
Κι αν ότι άκουσες το έκανες γαργάρα
Αν γονατίζεις από του αύριο το βάρος
Κι ούτε στιγμή δεν σηκώνεις ανάστημα
Αν σαν παροπλισμένος στέκεσαι φάρος
Κι είσαι σημάδι μόνο για το βλάσφημα
Σαν το λιοντάρι αν περνάς φλεγόμενα στεφάνια
Και τρομάζεις με του ξυραφιού τη κόχη
Αν δεν σε καρτερεί κανείς στα μακρινά λιμάνια
Καιρός να μάθεις να λες και κάνα όχι
Αν βαρέθηκες τους υπαινιγμούς
Καιρός να μάθεις να λες και κάνα όχι
Αν φοβάσαι τους απότομους γκρεμούς
Καιρός να μάθεις να λες και κάνα όχι
Αν η γιορτή είναι δικιά τους επινόηση
Καιρός να μάθεις να λες και κάνα όχι
Αν δεν σου φτάνει απλά η συγχώρεση
Καιρός να μάθεις να λες και κάνα όχι
Αν δεν αντέχεις τη φήμη να περιφρονείς
Κι όσοι θυμούνται εύχεσαι για να πεθάνουν
Αν απ'το τέλος της ουράς περιμένεις να φανείς
Σε περιπαίζουν όσοι έμαθαν να χάνουν
Αν δεν ξετρυπώνεις ούτε ένα χαμόγελο
Σε χωράφι με χιλιάδες ηλιοτρόπια
Κι αν ότι είσαι ζωντανός σου μοιάζει ανώφελο
Γιατί ρουφάς την ατυχία απ'τα ηλιοτρόπια
Αν αρματώνεσαι με ψέμα από το χθες
Και ρίχνεις άσκοπα ενώ κινούνται οι στόχοι
Κι αν μαλάκα σε έκανε το προφανές
Καιρός να μάθεις να λες και κάνα όχι
Credits
Lyrics powered by www.musixmatch.com
Link
Other Album Tracks
© 2024 All rights reserved. Rockol.com S.r.l. Website image policy
Rockol
- Rockol only uses images and photos made available for promotional purposes (“for press use”) by record companies, artist managements and p.r. agencies.
- Said images are used to exert a right to report and a finality of the criticism, in a degraded mode compliant to copyright laws, and exclusively inclosed in our own informative content.
- Only non-exclusive images addressed to newspaper use and, in general, copyright-free are accepted.
- Live photos are published when licensed by photographers whose copyright is quoted.
- Rockol is available to pay the right holder a fair fee should a published image’s author be unknown at the time of publishing.
Feedback
Please immediately report the presence of images possibly not compliant with the above cases so as to quickly verify an improper use: where confirmed, we would immediately proceed to their removal.