Nie Caluj Mnie Pierwsza

Tak to mi brak, bardzo mi brak, babci Ludwiki
Przed każdym zawałem stawiała kabałę, słuchała poważnej muzyki
Była cnotliwa, była wstydliwa, ah jakże, jakże, jakże mi jej brak
Dziadek mój czekał wiosnę, lato, jesień, zimę
Wiosnę, lato, nim powiedziała tak

On czekał, i czekał i widział ją we snach
A Ty jesteś, a ty jesteś, taka nowoczesna
Nie całuj mnie pierwsza, nie całuj mnie
Czasami powiedz coś do wiersza
Nie będę śmiał się, nie
Nie patrz mi w oczy tak odważnie
Nie, nie, nie, nie, nie
Nie, nie, nie, nie, nie

Ja ci to mówię najpoważniej, będzie źle
Nie całuj mnie pierwsza, nie całuj mnie
Bądź tylko wierniejsza, pokocham cię
Pokocham cię, pokocham cię, pokocham cię

Tak to mi brak, bardzo mi brak, babci Ludwiki
Biegała co wtorek na podwieczorek i miała do kolan buciki
Była wstydliwa, była cnotliwa, ah jakże, jakże, jakże mi jej brak
Dziadek mój czekał wiosnę, lato, jesień, zimę
Wiosnę, lato, nim powiedziała tak

On czekał, i czekał i widział ją we snach
A Ty jesteś, a ty jesteś, taka nowoczesna
Nie całuj mnie pierwsza, nie całuj mnie
Czasami powiedz coś do wiersza
Nie będę śmiał się, nie
Nie patrz mi w oczy tak odważnie
Nie, nie, nie
Nie, nie

Ja ci to mówię najpoważniej, będzie źle
Nie całuj mnie pierwsza, nie całuj mnie
Bądź tylko wierniejsza, pokocham cię
Pokocham cię, pokocham cię, pokocham cię

Nie, nie, nie
Nie całuj mnie pierwsza, nie
Czasami powiedz coś do wiersza
Nie będę śmiał się, nie
Nie patrz mi w oczy tak odważnie
Nie, nie, nie
Nie, nie, nie

Ja ci to mówię najpoważniej, będzie źle
Nie całuj mnie pierwsza, nie całuj mnie
Bądź tylko wierniejsza, pokocham cię
Pokocham cię, pokocham cię, pokocham cię