Imerologio

Αν σε βρω στο τέρμα του δρόμου
θα σου πω αυτά που φοβόμουν
Πίο κοντά θα με έχεις το ξέρεις
Μία φορά...

Γυρίζω άλλη μία σελίδα
και τα όνειρα μου γράφω δε σε είδα
όμως θέλω να σε μάθω

Εσύ που με ξέρεις από τόσο παλιά
τόσο καλά όχι δεν έκανα λάθος είμαι ο ίδιος ξανά

Σε σένα που μ' αγάπησες με όλη σου την καρδιά
Μία συγγνώμη δε φτάνει να φτιάξει την ζημιά
Μέτα άδοξα πολιτικά τι ψευταρά
θα του πω ότι δεν πείθει πια την νέα γένια

Κάτι θέλω να πω σε κάποιον που δεν είναι πια εδώ
μα δεν πρόλαβα για αυτό την άλλη φορά θα χω στόμα και μιλιά
φλόγα στην μάτια και θάρρος στην καρδιά

Αν σε βρω στο τέρμα του δρόμου
θα σου πω αυτά που φοβόμουν
Πίο κοντά θα με έχεις το ξέρεις
Μία φορά

Ανοίγω πάλι ένα παλιό ημερολόγιο
γράφω ότι νιώθω εμπόδιο
μοιάζει κάθε μια στιγμή που με βρίσκει μακριά σου

Πιο κοντά μας φέρνει η φωνή μου και το ξέρεις
μα φαντάσου ότι είμαι και άδικα μην περιμένεις

Έχω χάσει πια τις μέρες και δεν ξέρω που πατάω
με τον πιο καλό μου φίλο από ένα ακουστικό μιλάω
που θα πάω όταν τα φώτα σβήσουνε από την σκηνή
ρωτάω τώρα πες μου ότι θα σαι εκεί ακόμα

Το στόμα μου στεγνό από φιλιά εφήμερα
σε μία γωνία περίμενα τον έρωτα ξανά
κοιτάζω πιο ψηλά ένα ευχαριστώ φωνάζω
σου χρωστάω για ότι είμαι δεν αλλάζω

Αν σε βρω στο τέρμα του δρόμου
θα σου πω αυτά που φοβόμουν
Πιο κοντά θα με έχεις το ξέρεις
Μία φορά

Μονό ένα τραγούδι δε μου φτάνει
να τα ακούσεις κάθε βράδυ
ότι χάνω είσαι εσύ...