Irritaties
Damn, m'n bloed gaat lopen,
ik heb zin om iemand te slopen.
Al mijn frustraties moet ik kwijt
en als dat jou shockeert, schijt.
Geen gezeik daar staat mijn hoofd niet naar,
dus oprotten voor ik een moord bega.
Ik word opgefokt van de dagelijkse shit,
prive, op mijn werk en als ik in de tram zit.
Ik irriteer me en irriteer me,
ik concentreer me, maar het frustreert me.
Ik beuk mijn vuist hard op de muur,
krijg ik ook nog gezeik van m'n buur.
Tering bitch, rot naar je graf,
sorry ik ben vandaag een beetje kortaf.
Want ik irriteer me weer en weer,
tot ik op een keer explodeer.
De belasting, rekeningen en salaris,
je wilt het niet geloven maar je weet dat het waar is.
Geld is makkelijk maar je krijgt niets,
je wilt een goeie auto maar je bent met de fiets.
Of je wacht op de tram maar er komt geen moer,
man ik heb de pest aan het openbaar vervoer.
Je wilt graag neuken maar je hebt geen vriendin,
je wilt naar een nachtclub maar je mag er niet in
Je hebt de diarree maar er is geen plee,
je wekker zegt wordt wakker maar je hoofd zegt nee.
Je loopt op straat en je trapt in de schijt,
je loopt met problemen maar je kan ze niet kwijt.
Al die frustraties bij elkaar,
worden voor jezelf een groot gevaar.
Als je ze opkropt opslokt en het je opfokt,
je mot geschopt tot je er voor dokt.
Adrenaline gaat vloeien als benzine,
in een niet te voorziene
woede die ik moet bedienen en uiten.
Of je gaat jezelf te buiten,
tot ze jou opsluiten,
want je bent niet te stuiten.
Ik moet koel blijven dus ik drink me stijf en
dat is geen manier, toen ben ik rijms gaan schrijven.
Geweldloos en ongevaarlijk
koel ik nu mijn woede.
Maar hoe bezwaarlijk
zijn mensen die zeiken.
Zogenaamd kritisch kijken,
mijn teksten vergelijken
omdat ze afwijken.
Ik ben mezelf en niet wat je leest,
een hardcore rapper geen lammetje of beest.
Mensen die hardcore hip-hop niet snappen
maken slappe grappen maar we klappen en we trappen
jou echt, held, als je zeikt over geweld,
laat tot je doordringen wat ik heb verteld.
Jullie ondermeer is waaraan ik me irriteer,
dus door jullie schrijf ik alleen meer.
Wat nu weet ik ermee om te gaan
en ben van onderaan aan de top gaan staan.
ik heb zin om iemand te slopen.
Al mijn frustraties moet ik kwijt
en als dat jou shockeert, schijt.
Geen gezeik daar staat mijn hoofd niet naar,
dus oprotten voor ik een moord bega.
Ik word opgefokt van de dagelijkse shit,
prive, op mijn werk en als ik in de tram zit.
Ik irriteer me en irriteer me,
ik concentreer me, maar het frustreert me.
Ik beuk mijn vuist hard op de muur,
krijg ik ook nog gezeik van m'n buur.
Tering bitch, rot naar je graf,
sorry ik ben vandaag een beetje kortaf.
Want ik irriteer me weer en weer,
tot ik op een keer explodeer.
De belasting, rekeningen en salaris,
je wilt het niet geloven maar je weet dat het waar is.
Geld is makkelijk maar je krijgt niets,
je wilt een goeie auto maar je bent met de fiets.
Of je wacht op de tram maar er komt geen moer,
man ik heb de pest aan het openbaar vervoer.
Je wilt graag neuken maar je hebt geen vriendin,
je wilt naar een nachtclub maar je mag er niet in
Je hebt de diarree maar er is geen plee,
je wekker zegt wordt wakker maar je hoofd zegt nee.
Je loopt op straat en je trapt in de schijt,
je loopt met problemen maar je kan ze niet kwijt.
Al die frustraties bij elkaar,
worden voor jezelf een groot gevaar.
Als je ze opkropt opslokt en het je opfokt,
je mot geschopt tot je er voor dokt.
Adrenaline gaat vloeien als benzine,
in een niet te voorziene
woede die ik moet bedienen en uiten.
Of je gaat jezelf te buiten,
tot ze jou opsluiten,
want je bent niet te stuiten.
Ik moet koel blijven dus ik drink me stijf en
dat is geen manier, toen ben ik rijms gaan schrijven.
Geweldloos en ongevaarlijk
koel ik nu mijn woede.
Maar hoe bezwaarlijk
zijn mensen die zeiken.
Zogenaamd kritisch kijken,
mijn teksten vergelijken
omdat ze afwijken.
Ik ben mezelf en niet wat je leest,
een hardcore rapper geen lammetje of beest.
Mensen die hardcore hip-hop niet snappen
maken slappe grappen maar we klappen en we trappen
jou echt, held, als je zeikt over geweld,
laat tot je doordringen wat ik heb verteld.
Jullie ondermeer is waaraan ik me irriteer,
dus door jullie schrijf ik alleen meer.
Wat nu weet ik ermee om te gaan
en ben van onderaan aan de top gaan staan.
Credits
Writer(s): Pascal Griffioen, Robin Bezuijen
Lyrics powered by www.musixmatch.com
Link
© 2024 All rights reserved. Rockol.com S.r.l. Website image policy
Rockol
- Rockol only uses images and photos made available for promotional purposes (“for press use”) by record companies, artist managements and p.r. agencies.
- Said images are used to exert a right to report and a finality of the criticism, in a degraded mode compliant to copyright laws, and exclusively inclosed in our own informative content.
- Only non-exclusive images addressed to newspaper use and, in general, copyright-free are accepted.
- Live photos are published when licensed by photographers whose copyright is quoted.
- Rockol is available to pay the right holder a fair fee should a published image’s author be unknown at the time of publishing.
Feedback
Please immediately report the presence of images possibly not compliant with the above cases so as to quickly verify an improper use: where confirmed, we would immediately proceed to their removal.