Asi Bir Küheylan

Aşiret çocuğuyam, adım Küheylan
Kızılca kıyamet yaylasında doğmuşam
Koyaklarda kartal uçurmuşam
Kurt kovalamışam, adam vurmuşam

"Onursuz yaşanmaz", demişem
Rezil rüsva etmemişim kendimi böceklere
Yavri yavri
Bu yüzden dik bakaram adamın yüzüne
Bu yüzden böyle hoyrat kalmışam

Asi bir Küheylan'am
Anam rüzgâr, babam gurbet
Bin yıldır bu koğuştayam
Diz çöktürmez beni hasret

Seni sevmişem
Bir kekliğin sesini üzmekten sakınır gibi
Seni sevmişem
Gururlu dağ çiçeklerini göğsüme takınır gibi

Ben sazımı kıl çadırların boynuna asıp da
Öyle gelmişem buraya
Yavri yavri
Ölürsem iradi ölürem
Harlanmış bir kılıca alnımla dokunur gibi

Asi bir Küheylan'am
Gözlerini benden ayırma
Kırılıp düşerem sonra
Kimse bakmaz yarama

Bana ne getirmişen, cicom?
Karda çürümüş sümbül soğanları mı?
Yoksa toz kaldıran taylarımı
Dar geçitlerde mi kanatmışan?

O göçebe sevdamızın yamacına şimdi
Kimler konmada? Söyle
Yavri yavri
Söyle, kınalı kuzum ner'de?
Onu hangi soysuzun sürüsüne katmışan?

Asi bir Küheylan'am
Mahmuz vurma döşüme
Delerem bu duvarları
Jandarma kavuşmaz peşime

Ben ki dipsiz uçurum boylarında
Paramparça olmuş, ölmemişem
Ben ki huysuz nehir yataklarında
Yaralarımı çamurla sıvamışam

Nasıl sığaram düşündün mü?
Şu altı adımlık tosbağa voltasına şimdi
Yavri yavri
Dağları çıldırtan öykümü
Ben bu demirlere dişlerimle yazmışam

Asi bir Küheylan'am
El süremezler yeleme
Bırak yırtılayım, bırak
Gem vurma benim dilime

Hüznün duvarlarında
Sıvası dökülmüş bi' yer vardır
Bilir misen, yavri?
Bilir misen? Çiçekler
Çentik çentik solar bu gâvur ölüsü akşamlarda

Bırak gözyaşlarımın oyduğu çukurlar
Öylece kalsın betonda kalsın
Dolansın peşime bi' metelik etmez bu sırtlan adımları
Dolansın
Yavri yavri
Şapkam namusumdur
Ko'ma buralarda, ko'ma
Tespihim dağılmasın

Asi bir Küheylan'am
Kesmez beni bu acılar
Beni vursa da bu puştlar
Ancak sırtımdan vururlar