Prin Se Gnoriso (Ta Kakos Kimena)

Πριν σε γνωρίσω ήμουνα σπίθα έτοιμη να σβήσει
Μάτι που κράταγε το δάκρυ, ο αέρας μη το δει και το βρομίσει
Δύσκολη λύση για των ανθρώπων τα εύκολα
Και λεία πιο εύκoλη για όλα τα ξέκωλα
Εύκολα ξέκοβα, γρήγορα έφευγα
Λογαριασμό δεν έπαιρνα, λογαριασμό δεν έδινα
Φοβόμουνα μη γίνω γάιδαρος δεμένος
Ή μη ξεμείνω σε μπαμπέσας κελί φυλακισμένος

Πριν σε γνωρίσω ήμουνα κραγιόν σε χάρτινο γιακά
Τα πάντα τα βαριόμουνα και όλα τα σιχαινόμουνα
Πριν σε γνωρίσω τίποτα δεν έπαιρνα στα σοβαρά
Ποτέ μου δε δενόμουνα και όλα τα απαρνιόμουνα

Ότι δεν έδωσες, δώστο σε μένανε
Και ότι δεν έδωσα το'χω για σένανε
Νύχτες ατέλειωτες εγώ περίμενα
Κοίτα να μη βρεθείς στα κακώς κείμενα

Πριν σε γνωρίσω ήμουν αγκάθι έτοιμο να τρυπήσει
Γιατί με τούτα που έβλεπα σου λέω είχα απηυδήσει
Σίδερο που η φωτιά δεν μπόρεσε να λυγίσει
Δέντρο που άφηνε οτιδήποτε πάνω του να καθίσει
Αναξιόπιστος για αξιόπιστες, κακός γαμπρός για νύφες ευκολόπιστες
Παράνοια μέσα στα λογικά τους πλαίσια
Και κάπως έτσι νόμιζα πως πέρναγα θεσπέσια
Για κοίτα όμως που τούτα όλα εδώ τα πληρώνω
Και πλάι σου, ότι είχα κάνει ένα ένα ξεχρεώνω τώρα
Πάνω σου αφήνω σημάδια, δεν έχουν τέλος τα βράδια
Και αποζητάω μονάχα πρωτοφανέρωτα χάδια

Ότι δεν έδωσες, δώστο σε μένανε
Και ότι δεν έδωσα το'χω για σένανε
Νύχτες ατελείωτες εγώ περίμενα
Κοίτα να μη βρεθείς στα κακώς κείμενα

Πριν σε γνωρίσω δήλωνα ανικανοποίητος
Σχεδόν αμίλητος, θρασύς και πικρομίλητος
Κοίτα τι έπαθα τώρα μου έχεις γλυκάνει το στόμα
Και όταν δεν είσαι πλάι μου
Γίνομαι ένα με το χώμα (λιώμα)
Δε ξέρω αν είναι εντάξει αυτά που παθαίνω πριν σε γνωρίσω
Ανήκουστο εγώ να σωπαίνω
Πες μου τι γίνεται εδώ, ψυχή μου τα'χω χαμένα
Βγάζω και ανασφάλειες, πες μου τι νιώθεις για μένα;

Πριν σε γνωρίσω τίποτα δεν είχε ουσία τελικά
Τσάμπα περιπλανιόμουνα και άδικα χαλιώμουνα
Πριν σε γνωρίσω χώραγα σου λέω παντού και πουθενά
Τώρα απλά κατάλαβα πως πλάι σου παίρνω φωτιά

Ότι δεν έδωσες, δώστο σε μένανε
Και ότι δεν έδωσα το'χω για σένανε
Νύχτες ατέλειωτες εγώ περίμενα
Κοίτα να μη βρεθείς στα κακώς κείμενα