Terma
Νύχτα κενή, Θησείο, Γκάζι
Νύχτα αφιλόξενη σου μοιάζει
Σ' έρημα σπίτια και κολώνες
Οι διαλυμένες μας εικόνες
Στα νοερά σε ανακρίνω
Τη μοναξιά μου όλη πίνω
Και σαν καβγάς σε καφενείο
Μες στο μυαλό μου παίζουν δυο φωνές
Κι ανοίγω τέρμα τη φωνή
Που λέει τέρμα
Την άλλη που σε νοσταλγεί
Την πλήρωσα με αίμα
Τη θύμησή σου εγκαταλείπω
Αφού το ίδιο δε σου λείπω
Κι ανοίγω τέρμα τη φωνή
Που λέει τέρμα
Την άλλη που σε νοσταλγεί
Την πλήρωσα με αίμα
Κι αν το παράπονο με πάρει
Δεν στη χρωστάω τέτοια χάρη
Λευκό χαρτί σε ρίχνω πια
Στου αναπτήρα τη φωτιά
Κόντρα καιρός στην ανηφόρα
Εσύ στ' απορριμματοφόρα
Μαζί με τ' άλλα τα σκουπίδια
Χωρίς αρώματα, στολίδια
Με τ' αύριο σβησμένο φάρο
Σαν το βρεγμένο μου τσιγάρο
Θα περισώσω το αντίο
Και μια θ' ακούω απ' τις δυο φωνές
Κι ανοίγω τέρμα τη φωνή
Που λέει τέρμα
Την άλλη που σε νοσταλγεί
Την πλήρωσα με αίμα
Τη θύμησή σου εγκαταλείπω
Αφού το ίδιο δε σου λείπω
Κι ανοίγω τέρμα τη φωνή
Που λέει τέρμα
Την άλλη που σε νοσταλγεί
Την πλήρωσα με αίμα
Κι αν το παράπονο με πάρει
Δεν στη χρωστάω τέτοια χάρη
Λευκό χαρτί σε ρίχνω πια
Στου αναπτήρα τη φωτιά
Κι ανοίγω τέρμα τη φωνή
Που λέει τέρμα
Την άλλη που σε νοσταλγεί
Την πλήρωσα με αίμα
Τη θύμησή σου εγκαταλείπω
Αφού το ίδιο δε σου λείπω
Κι ανοίγω τέρμα τη φωνή
Που λέει τέρμα
Την άλλη που σε νοσταλγεί
Την πλήρωσα με αίμα
Κι αν το παράπονο με πάρει
Δεν στη χρωστάω τέτοια χάρη
Λευκό χαρτί σε ρίχνω πια
Στου αναπτήρα τη φωτιά
Νύχτα αφιλόξενη σου μοιάζει
Σ' έρημα σπίτια και κολώνες
Οι διαλυμένες μας εικόνες
Στα νοερά σε ανακρίνω
Τη μοναξιά μου όλη πίνω
Και σαν καβγάς σε καφενείο
Μες στο μυαλό μου παίζουν δυο φωνές
Κι ανοίγω τέρμα τη φωνή
Που λέει τέρμα
Την άλλη που σε νοσταλγεί
Την πλήρωσα με αίμα
Τη θύμησή σου εγκαταλείπω
Αφού το ίδιο δε σου λείπω
Κι ανοίγω τέρμα τη φωνή
Που λέει τέρμα
Την άλλη που σε νοσταλγεί
Την πλήρωσα με αίμα
Κι αν το παράπονο με πάρει
Δεν στη χρωστάω τέτοια χάρη
Λευκό χαρτί σε ρίχνω πια
Στου αναπτήρα τη φωτιά
Κόντρα καιρός στην ανηφόρα
Εσύ στ' απορριμματοφόρα
Μαζί με τ' άλλα τα σκουπίδια
Χωρίς αρώματα, στολίδια
Με τ' αύριο σβησμένο φάρο
Σαν το βρεγμένο μου τσιγάρο
Θα περισώσω το αντίο
Και μια θ' ακούω απ' τις δυο φωνές
Κι ανοίγω τέρμα τη φωνή
Που λέει τέρμα
Την άλλη που σε νοσταλγεί
Την πλήρωσα με αίμα
Τη θύμησή σου εγκαταλείπω
Αφού το ίδιο δε σου λείπω
Κι ανοίγω τέρμα τη φωνή
Που λέει τέρμα
Την άλλη που σε νοσταλγεί
Την πλήρωσα με αίμα
Κι αν το παράπονο με πάρει
Δεν στη χρωστάω τέτοια χάρη
Λευκό χαρτί σε ρίχνω πια
Στου αναπτήρα τη φωτιά
Κι ανοίγω τέρμα τη φωνή
Που λέει τέρμα
Την άλλη που σε νοσταλγεί
Την πλήρωσα με αίμα
Τη θύμησή σου εγκαταλείπω
Αφού το ίδιο δε σου λείπω
Κι ανοίγω τέρμα τη φωνή
Που λέει τέρμα
Την άλλη που σε νοσταλγεί
Την πλήρωσα με αίμα
Κι αν το παράπονο με πάρει
Δεν στη χρωστάω τέτοια χάρη
Λευκό χαρτί σε ρίχνω πια
Στου αναπτήρα τη φωτιά
Credits
Writer(s): Giorgos Sabanis, Eleni Giannatsoulia
Lyrics powered by www.musixmatch.com
Link
© 2024 All rights reserved. Rockol.com S.r.l. Website image policy
Rockol
- Rockol only uses images and photos made available for promotional purposes (“for press use”) by record companies, artist managements and p.r. agencies.
- Said images are used to exert a right to report and a finality of the criticism, in a degraded mode compliant to copyright laws, and exclusively inclosed in our own informative content.
- Only non-exclusive images addressed to newspaper use and, in general, copyright-free are accepted.
- Live photos are published when licensed by photographers whose copyright is quoted.
- Rockol is available to pay the right holder a fair fee should a published image’s author be unknown at the time of publishing.
Feedback
Please immediately report the presence of images possibly not compliant with the above cases so as to quickly verify an improper use: where confirmed, we would immediately proceed to their removal.