Av Sezonu

Dostlar açılın şimdi boss benim soframdasın
yoksay bakın sanki popstardasın
siktiğimin veletleri bizde bronx style asıl
dost aynası yansıtırdı hayatımı oysa oltamdasın
saçmalıklar ortamda sık bu basement kii
ortam basık flexin hiphop bankası
toplandık yeniden türkçe rapin askeri
mikrofonda bas geri ne yapsamda az de
ama hala devam eder cizdiği yolda yürümekte boos
kalan sahalarda rostohoroooz
bi veba gibi salındığında gecenin karakoynunda
intikamın peşindeysen sende girdin oyuna
hayatını soyunma bilki kaçış yok sonundan
bir iki kat konukla hakikat değişmekte sonuçta

Bu sevda dikişsiz yekpare kızgın bi cephane
kan öksürten bi duman sonsuz bi esaret
ne şans ne tesadüf bu kusursuz bi kavga
içime sığınmış bi yangın orta yaşar yatıp kalkıp
koşarken batıp kaldım birden usandım kirden
lutufken yük oldum tamam şimdi kurtuldum dipten
yırtıldı midem yırttıkça tüm sahte sözleri
inkarcı sahte pozları baktıkça yandı gözlerim
hiç gülme unutmadım dünü bütün umutların çürür
bir gün gelir felek sanada sert bi omuz vurup yürür
kime isabet etmişse öldürür hayat denen zulüm
ister istemez biter sevinci insan denen türün
kim bilecek gerçek ne kimler için dert çektik
kaç kurtar kendini biz çoktan tüm düşleri terk ettik
taa burdan kalplere dokunan bir yol var çizdiğimiz saklı
herkes bildiğini sattı onlar biz değiliz tatlım

o on bir on iki yaşında hiphopun kaşıntısı başında
sokakla yaşamla ucuz kulaklığında mixim ve bak bu ixir
otur ve tiksin çünkü senin için toxin
o entellektüel takılan ikinci sınıf hatta belki eski bi rap dinleyeni
burun kıvırır iblisimi uyandırır pislik
gerçek olan bizdik hatırladın mı pislik geçmişinde gizli
o lisede sözde yazdı belki hala durur gizlediği
Türkçe rapten nefret etmiş olmamışkı istediği
belki bizde sizde deyip mikrofonda izlediği
çünkü bizden istediğin aslında istediğin
yani kimine hoş bi hatıra bu kimine hep bi sır
kimisi yazamaz anlamazda algıları hep kısır
benim için bi mücadele olmadıysa bidaha dene
aşağı yukarı on iki sene rap yazan ...