Mijn Club

Ik was nog maar een jonge jongen, toen ik werd uitgeselecteerd.
Of ik een wedstrijd proef wou spelen, de club was geïnteresseerd.
Toen ik thuiskwam en het vertelde, vloog mijn pa me op mijn nek,
en mijn opa kreeg natte ogen, ze vonden het allemaal te gek.
En wat denk je, ik werd gekozen, op die dag zo lang gelee,
voor ik wist mocht ik voor het eerst met de A-selectie mee.

Dit is mijn club, mijn ideaal,
dit is de mooiste club van allemaal.
Hier ligt mijn hart, mijn vreugde, mijn verdriet,
het kan dooien, het kan vriezen,
we kunnen winnen of verliezen,
maar een beet're club dan deze is er niet.

We speelden toen die ene wedstrijd, de finale van de cup,
de absolute climax in de historie van de club.
Ik viel in aan het eind van de verlenging
met de brilstand nog op het bord.
En koud was ik op het veld,
of ik werd binnen de zestiende grofweg onderuit gesjord.

De scheids blies op zijn fluitje,
en hij wees al naar de stip.
En ik wist, een welgemikte trap,
en de cup was in de knip.

Dit is mijn club, mijn ideaal,
dit is de mooiste club van allemaal.
Hier ligt mijn hart, mijn vreugde, mijn verdriet,
het kan dooien, het kan vriezen,
we kunnen winnen of verliezen,
maar een beet're club dan deze is er niet.

Ik was gevangen in de stilte, mijn hart dat klopte in mijn keel
ik deed vijf passen terug en dacht: als ik deze kans verspeel.

Hij gaat hem zelf nemen,
ja, het is natuurlijk maar de vraag
of dat een verstandige beslissing is in deze fase van de strijd,
daar kan je over discussiëren.
Nou, daar gaat 'ie... nee!
Hoog over, kans verkeken.

Ik wilde weg, er niet meer zijn,
ik wilde terug in moeders' schoot.
We verloren, de finale, en het liefste was ik dood.

Alleen mijn vader, ja,
die laat op een verloren zondagmiddag zijn vrienden mijn plakboek nog wel eens zien.
Ja, en dan zit 'ie maar op te geven over hoe een goeie ik had kunnen worden.
Ja, hij zegt als die coach mij als debutant die strafschop niet had laten nemen,
dan was het allemaal heel anders afgelopen.
En dan begint 'ie gewoon te huilen,
dan zie ik de tranen langs zijn wangen lopen

Toch gaan ik vaak nog kijken, maar dan zit ik in vak C.
En dan schreeuw ik, en ik geniet ik en zing ik luid en duid'lijk mee:

Dit is mijn club, mijn ideaal,
dit is de mooiste club van allemaal.
Hier ligt mijn hart, mijn vreugde, mijn verdriet,
het kan dooien, het kan vriezen,
we kunnen winnen of verliezen,
maar een beet're club dan deze is er niet.

Dit is mijn club, mijn ideaal,
dit is de mooiste club van allemaal.
Hier ligt mijn hart, mijn vreugde, mijn verdriet,
het kan dooien, het kan vriezen,
we kunnen winnen of verliezen,
maar een beet're club dan deze is er niet.
Maar een beet're club dan deze is er niet.