Monajat

خداوندا از چه دوزخ را آفریده ای، دوری رو که داشتی
چه می سوزی ز آتش افروزی تا غم عشقی در دلم گذاشتی
خداوندا تا سحر هر شب مست و مدهوشم با دلی شکسته
نه راهی تا بال و پر گیرم زین قفس دیگر با دو بال بسته

به میخونه با مِی و مینا گفتگو دارم شب ز بی پناهی
تو می دونی خورده سنگ غم از جهان عمری دل ز بی گناهی
به محشر هم دامنت گیرم پرسم ای خالق حاصل از وجودم
در این دنیا هم در آن دنیا این چنین سوزی از چه تار و پودم

به میخونه با مِی و مینا گفتگو دارم شب ز بی پناهی
تو می دونی خورده سنگ غم از جهان عمری دل ز بی گناهی
به محشر هم دامنت گیرم پرسم ای خالق حاصل از وجودم
در این دنیا هم در آن دنیا این چنین سوزی از چه تار و پودم

خداوندا از چه دوزخ را آفریده ای دوری رو که داشتی
چه می سوزی ز آتش افروزی تا غم عشقی در دلم گذاشتی
خداوندا تا سحر هر شب مست و مدهوشم با دلی شکسته
نه راهی تا بال و پر گیرم زین قفس دیگر با دو بال بسته



Credits
Writer(s): Homa Mirafshar, Asadolah Malek
Lyrics powered by www.musixmatch.com

Link